ณ วันหนึ่ง ในคืนที่เหงาๆ ทำให้มาเปิดเวป และอ่านกระทู้ไปเรื่อยๆ มาสะดุดกับน้องคนนึง โพส
บอกว่า อยากหาพี่ดูแล โดยเริ่มจากจ้างเที่ยวก่อน ถ้าโอเคค่อยไปต่อ.... ซึ่งมันตรงกับใจเลย เพราะเคยคิดเสมอๆว่า การจะดูแลใครสักคนนั้น คนสองคนควรที่จะได้เจอกันก่อน ทำความรู้จักกันก่อน มีอะไรที่คล้ายๆกันก่อน เพราะการดูแลกันนั้น ถ้าไม่มีอะไรที่คล้ายกัน มีความชอบเหมือนกันบ้าง จะดูแลได้นานแค่ไหน .......... จริงไหม? และจากการที่ได้จ้างน้องเที่ยวมาได้สักพักหนึ่งแล้ว และเริ่มอยากที่จะมีใครสักคนที่เราจะคุยได้ ยามที่เราเหนื่อย ยามที่เราอยากพัก ทำให้ต้องกดทักหาน้องในทันใด ซึ่งปกติ เป็นคนที่ไม่ได้เปิดเวปบ่อยๆ นัก น่าแปลกใจที่น้องตอบกลับมาเร็วมาก เหมือนน้องก็ออนไลน์อยู่พอดี ทำให้เราได้คุยกันผ่านทางตัวอักษรนี้ ก็มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลเบื้องต้นกันและกัน ที่แปลกใจคือ การจะนัดกัน น้องขอนัดห่างไปเป็นอาทิตย์เลย ซึ่งก็โอเค เพราะก็ไม่ได้จะรีบร้อนหาไปมากมาย ระหว่างนั้น เราก็ยังคงคุยกันมาเรื่อยๆ จนในทีสุดก็ได้ไลน์น้องมา ......
น่าแปลกใจที่เราสองคนคุยกันได้ไหลลื่น ทั้งๆที่เราไม่ได้เจอกันเลย ก่อนวันนัด ผมได้ทำการจอง buffee รร. ไว้ เพราะกะจะพาน้องไปทาน และจะได้คุยกันได้สบายๆ ไม่ต้องรีบ การจอง ผมได้ขอที่ริมหน้าต่าง สองที่ ที่เงียบๆ ไม่เสียงดัง ซึ่งทาง รร ก็ได้จัดการให้ได้อย่างดี ก่อนเจอกัน ผมได้แจ้งให้น้องทราบ จะได้สบายใจ ว่า ไม่ได้นัดไปที่ที่อันตราย พอถึงวันนัด ผมก็ไปรับที่ ห้างแห่งหนึ่งก่อน แล้วได้คุยกันเล็กน้อย เพื่อรอเวลาไปทาง dinner กัน เจอกันครั้งแรก น้องใส่ชุดเรียบร้อยมาก ถึงมากที่สุด เป็นชุดกระโปรงสีดำ หรือกรมนี่แหละ เป็นลายขาวดำ (แก่แล้วตาไม่ค่อยดี) หิ้วกระเป๋าสีชมพูแป้ดเลย ผมยาวประบ่า ไม่แต่งหน้ามาก แค่บางๆ เป็นคนที่หุ่นบางๆ ไม่อึ๋มเลย 555
อืมม... มองดูแล้ว น้องไม่สวยมากนัก แต่เป็นคนมีสเน่ห์น่ารัก แบบใสๆดี โดนใจอีกดอกแล้ว อิอิ... น้องมายกมือไหว้ และทักทายกัน
เมื่อถึงเวลา ก็พาน้องไปยังจุดหมาย เราก็ได้ตักอาหารและมานั่งคุยกันมากมาย น่าแปลกใจมาก เพราะจ้างเที่ยวมาหลายคน ไม่เคยเจอใครที่ทานน้อยมากเหมือนน้องมาก่อน น้องทานของคาวน้อยมาก สังเกตุได้ว่า น้องชอบขนมมากกว่าของคาว การได้คุยกัน ทำให้เราสองคนสนิทกันมากขึ้น อย่างรวดเร็ว เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วนัก เมื่อสมควรแก่เวลา ก็ขับรถพาไปส่งที่น้องต้องการ และได้คุยกันว่า สองคนจะตัดสินใจว่าจะไปต่อไหม........
เมื่อจากกัน.....เราก็คุยกัน โดยน้องบอกให้ผมเป็นคนตัดสินใจอยากไปต่อไหม ซึ่งผมก็ยังไม่ได้ตอบชัดเจน เพราะยังอยากคุยให้แน่ใจอีกหน่อย (แต่ในใจแอบนึกชอบอยู่เล็กๆ แล้ว) จากนั้นเราก็ยังคงคุยกันทางไลน์มาเรื่อยๆ จนถึงวันนัดครั้งที่สอง ก็นัดไปรับและไปทานเค้กที่ร้านเค้กแห่งหนึ่ง จากนั้น เราก็ได้ตกลงที่จะดูแลกัน จริงๆ ก่อนจะตัดสินใจดูแลก็คิดอยู่นาน พอควร เพราะ แรกจริงๆ ไม่เคยมีน้องดูแลมาก่อน...... ไม่รู้ว่า จะเป็นไงบ้าง แต่เอาเถอะ ทุกอย่างต้องมีครั้งแรกเสมอ.....
จากวันนั้น........................ จนถึงวันนี้ ...............................................................
เรื่องราวของเราสองคนยังคงดำเนินมาถึงวันนี้ ...... มีเรื่องราวที่ให้ต้องจดจำ.......
ขอขอบคุณเวปที่ทำให้ผมได้มาเจอน้องน่ารักๆคนนี้ .................................
ขอขอบคุณโชคชะตาที่นำพาให้เรามาพบกัน..................................
ขอขอบคุณน้องที่ทำให้มีวันนี้............................และวันต่อๆไป....................................
สุดท้าย ผมขอขอบคุณพี่ชายที่แสนดีของผมท่านหนึ่ง ได้นำผมได้มารู้จักเวปนี้
จากนี้ไป คงไม่มีการบ้านจากผมอีก เพราะมันจะเป็นการบ้านสุดท้ายของผม.......................
ผมขออวยพรให้น้องๆ และพี่ๆ ทุกคน ได้เจอในสิ่งที่ดีๆ สิ่งที่หวัง
ขอให้โชคดีทุกคนครับ