ตัวเองได้เข้าไปเวปนั้นอีกป่ะ
เปล่านิ นานแล้วนะที่ไม่ได้เข้าไป มีไรหรอ
ไปเขียนการบ้านอีกสิ เค้าชอบอ่าน สนุกดี
-______- [ในใจนี่แบบนึกอายสุดๆอ่ะ ไม่คิดว่าวันนึงนางจะเข้ามาเห็นที่บันนี่มาเกรียนในนี้]
บทสนทนาส่วนหนึ่งจากการวิดีโอคอลคุยกันข้ามประเทศของบันนี่กับพี่G
เมื่อหัวค่ำที่ผ่านมา อยุ่ดีๆก็มาบอกว่าจำชื่อเวปขึ้นมาได้และอยากอ่านการบ้านอีกซะงั้น -..-
ไม่รู้พี่แกพูดจริงหรือพูดเล่น แต่บันนี่ดันบ้าจี้เข้ามาเขียนจริงๆนี่สิ [มองบน]
หลังจากตกลงปลงใจคบหากันนี่ก็ผ่านมา 2 ปีกับอีกเดือนเศษๆแล้วนะคะ
ของเราทั้งคู่ ขอประติดประต่อจากตอนที่แล้วตอนบันนี่โดนเด้งมาอยู่คอนโดใกล้ๆ
ที่ทำงานของเรานะคะ ตอนนั้นแฮพพรี่สุดๆ อยู่ใกล้กัน เจอหน้ากันเกือบทุกวัน
ตกเย็นไปเดินเล่น กินขนม ทำกิจกรรมร่วมกันอยู่บ่อยๆ
อย่างที่เคยเล่า ไม่รู้เล่าไปหรือยัง ที่เรามีแพลนย้ายประเทศกัน แต่พี่Gต้องไปก่อน
ทำเรื่องนุ่นนั่นนี่มาตั้งแต่คบกับเราใหม่ๆกำหนดไปช่วงต้นปี แต่เกิดเหตุการณ์
บางอย่างทำให้เลื่อนเป็นช่วงกลางกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาแทน
ถอนหายใจอีกรอบ เพราะต้องเขียนออกมาเลยต้องพยายามนึกเหตุการณ์เก่าๆในความทรงจำ
ที่ตอนนั้นไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เลย ทั้งเครียด จิตตก หดหู่ ประจำเดือนเลื่อนจนงงไปหมด
ร้องไห้วันเว้นวัน คือทั้งชีวิตเรามีแค่เค้าคนเดียวจริงๆ ที่สามารถเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเราได้
เอ่อ...บันนี่ก็มีเพื่อน มีพ่อแม่นะ แต่บันนี่มีพี่G เป็นทุกๆอย่างไง พี่แกเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่
เป็นคนรัก เป็นสามี เป็นผู้ใหญ่ เป็นเจ้านาย เป็นอาจารย์ เป็นเจ้าหน้าที่ทางการเงิน โอโห
คนนี้หายไปคนเดียว ชีวิตบันนี่สั่นคลอนเลยนะ
นึกภาพต้องไปเดินเล่นคนเดียว ในที่ๆเราเคยไปด้วยกัน
ต้องไปซื้อของใช้เข้าห้องคนเดียว แบกของกลับห้องคนเดียว
กินข้าวคนเดียวทุกมื้อ! โดยเฉพาะในที่ทำงาน อันนี้พีคสุด ที่ทำงานนี่แหละ
วันนั้นบันนี่ไปนั่งรอลูกค้า แล้วเกิดหิว เลยไปหาซื้อข้าวมานั่งกินรอเวลา
บันนี่นั่งกินข้าวคนเดียว ในที่ทำงานตอนนั้นไม่มีใครเลย ไม่มีใครเลยนอกจากบันนี่
เท่านั้นแหละ...ร้องไห้จ๊ากลั่นห้องเลย มันแย่มากๆตอนนั้น
เพราะเป็นที่ๆเดียวที่นั่งกินข้าวจะนั่งด้วยกันตลอด กินข้าวคลุกน้ำตาเป็นยังไง
มากระจ่างก็วันนั้นเอง บันนี่ก็ปลอบใจตัวเองนะ เช็ดน้ำตาล้างหน้า ไปทำงานต่อ
แล้วก็ฝันร้ายอยู่บ่อยๆ ฝันว่าพี่G พาผู้หญิงที่ไหนมาก็ไม่รู้ ว่าจะให้มาช่วยทำงานที่ไทย
โอโห แกอยากตายหรอไออ้วน [เสียงในความฝัน] ตื่นเช้ามาน้ำตาแตกสิคะรออะไร
โทรไปร้องห่มร้องไห้อยู่พักใหญ่ พี่G เลยอ๋อ สงสัยประจำเดือนตัวเองคงใกล้มาละมั้ง
แล้วแกก็หาเรื่องคุยให้บันนี่หายจิตตก แล้วแยกย้ายกันไปทำงาน
แต่พี่G ก็ทำให้บันนี่สบายใจเรื่องผู้หญิงนะ อันนี้สัมผัสด้วยเซนส์ของมนุษย์เมีย
แต่ด้วยความกวน-ีนอ่ะเนาะ แกจะชอบบอกว่าเด็กอุ๋งค่าใช้จ่ายเยอะ
เลี้ยงคนเดียวก็จะตายแล้ว ชอบสร้างเรื่องให้ปวดหัวทู้กกกวัน บลาบลาบลา
ฟังไว้น้าาาาาา อย่ายุ่งกับคนของอุ๋งน้าาาา อุ๋งรักของอุ๋ง *^* [น้ำตาคลอ]
ปัจจุบัน—ทุกอย่างเริ่มลงตัวมากขึ้น ทั้งการทำงาน ความเป็นอยู่ในแต่ละวัน
รวมถึงสภาพจิตใจของเราทั้งคู่ เราต่างหาความลงตัวเพื่อให้ชีวิตนั้นได้ไปต่อ
อย่างมีความสุข บันนี่เริ่มอยู่คนเดียวได้ เวลาบันนี่ไปเจออะไรบันนี่จะถ่ายรูปส่ง
ไปให้พี่G ดู พอพี่G ว่างเค้าก็จะเปิดดูแล้วตอบกลับมา ส่งรูปตลกๆกลับมา
บันนี่ก็ต้องหาความสุขด้วยตัวของบันนี่เองในแต่ละวัน โดยที่เราต้องอยู่ไกลกันแบบนี้
มันยากมากเลยค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังยาก เพราะพี่คือความสุขของหนูไง
ถึงมีขนมอร่อยๆให้กิน ได้ไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อนๆ ก็มีความสุขไม่เท่าตอนที่เราได้อยู่ด้วยกันเลย
แค่ได้นั่งอยู่ด้วยกัน ได้จับมือกัน ใจของบันนี่ก็พองโตสุดๆแล้ว
ในความดีของเทคโนโลยีก็มันจะเป็นดาบสองคม สามคมเสมอ
นอกจากจะช่วยให้เราอยู่ใกล้กันมากขึ้น ก็ยิ่งใกล้กันมากขึ้นกว่าเดิม
ใช่จ้ะ ปกติเวลาพี่G อยู่ไทย ดึกสุดที่เราคุยกันคือ3ทุ่ม ก่อนพี่G เข้าบ้าน
แต่นี่พี่แกไปลั้นลาอยู่ตปท.คนเดียว คราวนี้จะโทรมาเวลาไหน นางก็สามารถ
ติดต่อบันนี่ได้ตลอดเท่าที่ใจอยากจะทำเลยจ่ะ เพราะบันนี่มีโควต้าเที่ยวแค่ปีละ 2 ครั้ง
เที่ยว+ดื่ม กับฝูงกระต่ายผีบ้าของบันนี่เอง ถ้าแอบไปล่ะก็...
ปาดเหงื่อแปป
***ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องราวมันเป็นมายังไงทำไมถึงโดนเคอฟิว
ตามหาอ่านได้ที่กระทู้เก่าๆของบันนี่ได้เลยค่ะ***
ไม่ได้กลัวนะคะ อย่ามองบันนี่แบบนั้น เขี้ยวเล็บบันนี่ยังมี๊ยยย์
ใครบอกบันนี่กลัวผัวนี่ไม่จริงเลยนะคะ เค้าเรียกว่ารัก ไม่อยากทำให้เสียใจเฉยๆ
เราต้องเป็นใหญ่ในบ้านค่ะ เรื่องหยุมหยิมๆอะไรพวกนี้ เราเป็นผู้หญิง
ทำงานหาเงินเข้าบ้านใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆก็พอแล้ว เรื่องบริหารจัดงานอะไรนี่
น่าปวดหัว เลขหกหลักเจ็ดหลักมองแล้วตาลาย ให้คุณผู้ชายเค้าจัดการไปเถอะค่ะ
มีติดตัวแค่หมื่นต้นๆก็พอแล้ว ได้อ่านข่าวเมื่อเร็วๆนี้ไหมคะ
ที่มีโจรไซเบอร์เนียนมาขอเลขปชช. เลขบช. เบอร์มือถือ. บันนี่อ่านข่าวแล้วกลัวมาก
แต่บันนี่ก็สบายใจ ถึงมาปล้นบันนี่ บันนี่ไม่มีให้เสียดายมากแน่นอน
เพราะเงินเก็บอยู่ในบช.พี่G ที่ตปท.ทั้งหมดเลย บันนี่อุ่นใจสุดๆเลยค่ะ
ช่วงนี้ค่าเงินบ้านเราก็แข็งดีด้วย เห็นมั้ยคะมีแต่ได้กับได้
ไม่ต้องดราม่าน้าาาาปกติพี่G ซัพพอร์ตบันนี่เดือนละ36-40k สม่ำเสมอทุกเดือนอยู่แล้ว
กว่าบันนี่จะเก็บถึงหลักล้านก็อีกหลายปีค่ะ ตอนนี้เลยยังชิวอยู่5555
เอาเป็นว่าตัดจบเลยละกันเนาะ เช้าแล้ว ไปกุ๊ดมอร์นิ่งพี่G ก่อนแล้ววว
และก็จะขอตัวไปนอนก่อนแล้วด้วย
บะบายค่าาา~ ไว้ว่างๆจะมาเขียนให้อ่านใหม่นะค้า ^3^
ปล. ส่วนที่ไม่เขียนเรื่อง18+ ลงก็เพราะมันไม่มีอะไรให้เขียน! จะมาเอาอะไรกับเดือนละครั้ง
จำไม่ได้เว้ยยยย ฟึดฟัดๆ คิดดูนะ ปกติเคยได้อาทิตย์ละ2-3ครั้ง แต่นี่มันอะไรกัน!!!
แม่เจ้าาา เดือนละครั้ง สามเดือนแรกที่พี่Gไปนี่[บันนี่]แทบลงแดงตาย
