หายยยยยไปนานมาก นานจนลืม password
ก่อนหน้านี้ มีพี่ๆน้องๆ จากพื้นที่ความอบอุ่นแห่งนี้ ทั้งน้องที่เคยจ้างเที่ยว น้องๆที่เคยพบเจอ
พี่ๆที่เคยพบปะสนทนาทานข้าวพร้อมกลุ่มพี่ๆน้องๆ ถามไถ่ผ่านช่องทางส่วนตัว อยู่ตลอด
ว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย ออกจากพื้นที่สีเทาแล้วเงียบหายไปเลย
แต่ มีวันหนึ่งน้องที่น่ารักคนหนึ่ง ทักมาสั้นๆ "ไหน รูปหลานนนนนนค๊า" 5555
ก็ส่งรูปให้ดู ถามสารทุกข์สุขดิบเรื่อยเปื่อย บอกน้องเขาว่าพี่ไม่เข้าเวบแล้วนะ
น้องตอบกลับมาว่า "ก็พี่ไม่เหงาแล้วนี่"......
สั้นๆ แต่คือ ใช่เลย
อาจจะด้วยการย้ายข้ามจังหวัดสู่หน้าที่การงานตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง ทำให้เวลาการสิงสถิตหน้าจอน้อยลง
อีกทั้งภาระงานหลวงที่สำคัญและภาระงานราษฎร์ที่สำคัญยิ่งกว่า
เป็นความรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ มีนางฟ้าให้เราคิดถึงและดูแลถึงสองคน
แม่โมนา นางฟ้าตัวใหญ่ 555
กับ นางฟ้าโมนาตัวน้อย
แม่โมนาอยู่กับเขาช่วงกลางวัน พี่ดูแลเขาช่วงกลางคืน
พี่มองว่าเขาเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว กลางคืนเราก็อยากให้เขาได้พักบ้าง
โชคดีนะตอนนี้ที่โมนากินนม นอน อึ อย่างเดียว
แต่อีกซักระยะ คาดว่าคนเฝ้าน่าจะสลบ 555
ปล.ส่งข่าวตามสัญญาแล้วนะครับ คิดถึงพื้นที่แห่งนี้เสมอ
