ปัญหาโควิดนี้ประสบทุกคน น้อยหรือมากและโรคนี้คงไม่จากเราไป ทุกวันนี้ก็เพียงแต่รอยาที่จะมาปราบมันหรืออย่าน้อยก็คุมมันไม่ให้รุนแรง ใครทำได้ก่อน มีคุณภาพดีกว่าก็คือรวยก่อน จากสถิติทุกร้อยปีจะมีโรคติดต่ออุบัติขึ้นมาใหม่หนึ่งชนิด ด้วยเศรษฐกิจไม่ดีมาก่อนบวกกับโรคติดต่อประชากรในประเทศนั้นๆก็หนีไม่พ้นความลำบาก รวมถึงรัฐบาลทั่วโลกก็กรอบที่ต้องแจกจ่ายทั้งเงินและสิ่งของให้ประชาชน และรายรับของรัฐบาลก็น้อยลงจากการหยุดชลอของเศรษฐกิจ ทุกคนมีความหวัง ความฝัน และความพึงพอใจไม่เท่ากัน แม้ทำงานอย่างหนักเพื่อสะสมเป็นทุนเพื่อศึกษาต่อ ตราบใดไฟแห่งความหวังยังไม่หมดไป โอกาสไปก็ต้องมีแน่นอน อาจจะช้าหน่อยและญี่ปุ่นก็ไม่หนีหายไปไหน เมื่อถึงตอนนั้นก็จะได้ภูมิใจและบอกกับตนเองว่า ญี่ปุ่น ข้ามาแล้ว