ทำไมความรักเป็นข้อยกเว้น ...
เคยได้ยินไหมครับว่า ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง สรรพสิ่งล้วนมี เกิดขึ้น คงอยู่ เสื่อมถอย และ ดับไป
ความรักก็เช่นกัน (ในความคิดผมนะ)
แต่ทำไมเรามุ่งหวัง ความรักที่คงอยู่นิรันดร์ ไม่ว่าจะสะท้อนออกมาในรูปแบบงาิลป์ต่างๆ เช่น งานประพันธ์ งานภาพ งานปั้น และ ดนตรี
ความรักมันเกิดขึ้น คงอยู่ เสื่อมถอย และ ดับไป เพราะเหตุปัจจัยที่อาจจะเป็นปัจจัยเดียวกันหรือ 4 ปัจจัยที่ไม่เหมือนกันเลย แต่ที่แน่ๆ ปัจจัยหนึ่งที่มีเหมือนๆกันคือ มีผู้สังเกตุ (ผู้รับรู้) จึงเกิดปรากฏการณ์ที่สังเกตุได้ จริงไหมครับ
ผมจะไม่ลงลึกไปถึงปรัชญาต่างๆทั้งฟากฝั่งตะวันตก ตะวันออก และ วิทยาศาสตร์การแพทย์ ที่สุดท้าย แม้ว่าวิธีการมาถึงข้อสรุปแตกต่างกัน แต่ผลสรุปออกมาเหมือนกัน
ผมเอาข้อสรุปมาเลยล่ะกัน
ความรักมันก็เป็นของมันอย่างนั้นแหละ หนีไม่พ้น กฏการ เกิดขึ้น คงอยู่ เสื่อมถอย และ ดับไป ไม่ต่างจากหินก้อนหนึ่งข้างถนนเลย อยู่ภายใต้กฏเดียวกัน
ความต่างมันอยู่ที่ ความคาดหวังที่อยากให้มันคงอยู่ตลอดไปนี่แหละ ที่ทำให้น่าสมเพช
ปราชญ์ทุกท่านจากทุกค่ายพูดเหมือนกันว่า ให้รู้จักตัวเอง รู้สึกได้ แต่อย่าคาดหวัง
ผมเว้นเรื่อง "รู้จักตัวเองไว้ก่อน" ว่าคืออไะร เอาไว้โอกาสหน้า
"รู้สึกได้ แต่อย่าคาดหวัง"
หมายความว่า รู้สึกทางกายภาพ หนาว ร้อน เย็นสบาย ฯลฯ รู้สึกทางจิตใจ รัก โกรธ อิจฉา ฯลฯ
รู้สึกไปเถอะครับ แต่ให้ "รู้ตัวเอง" ว่า ()กำลังร้อน ()กำลังรัก ฯลฯ ไม่มีปราชญ์ท่านไหนห้าม เพราะมันห้ามไม่ได้(นี่หว่า) แต่ท่านฯสอนว่า อย่าไปคาดหวังว่า ร้อน รัก โกรธ หนาว ฯลฯ มันต้องอยู่กับเราไปนานๆ หรือ คาดวังว่ามันต้องไปจากเราเร็วๆ แค่นั้นเอง
ทุกข์มันเกิดขึ้น 2 ตอน เท่านี้แหละครับ
1. ตอนที่เราคาดหวัง (อยาก) ให้ "มัน" อยู่กับเรานานๆ
2. ตอนที่เราคาดหวัง (อยาก) ให้ "มัน" ไม่อยู่กับเรานานๆ
พูดภาษาบ้านๆก็ 2 ตอนที่ว่าคือ ตอนที่เราอยากได้ กับตอนไม่อยากได้ นั่นแหละ 555
ถ้ามีความรู้ หรือ รู้แล้วไม่สามารถเอามาใช้ในชีวิตประจำวันได้จริง ก็ไม่รู้จะรู้ไปทำไม ใช่ไหมครับ ภาคปฏิบัติในโลกความเป็นจริงต้องมาด้วยกัน
กลับมาที่ความรัก เอาไงกับมันดี
เมียก็อยากให้ผัวรักตลอดไป ผัวก็อยากให้เมียรักตลอดไป แฟนคนรักก็ไม่ต่างกัน ... ชั่วนิรันดร์ ตลอดไป ๆๆๆๆๆๆๆ ... แล้วก็คาดหวัง ตามจิก ตามตรวจสอบ ระแวงกันไรกัน
อยู่กับปัจจุบันกันดีกว่าครับ ชื่นชม มีความสุขกับความรัก มีความสุขกับการปฏิบัติดีๆที่ทำให้กันวันนี้ตอนนี้ดีกว่าครับ พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น เราก็ไม่รู้ เมื่อวานก็ผ่านมาแล้ว (ช่างแม่ม)
ปัจจัยเหนือการควบคุมเรามากมายไปหมด
เราบังคับอะไรไม่ได้สักอย่าง แต่เราบังคับ กาย วาจา ใจ ของเราที่แสดงออกกับคนที่เรารักได้ เราก็บังคับส่วนที่เราบังคับได้ ที่เหลือที่เราบังคับไม่ได้ ก็ช่วงหัวมัน
แล้วความรักจะเดินไปอย่างไร ก็ช่างหัวมัน (อีกเช่นกัน) เพราะคาดหวังไปมันก็ทุกข์ มันจะไปต่อ มันไม่ได้ไปต่อ หรือ มันจะจบ ก็ให้มันจบไป
ทำที่เราทำได้ แล้วอะไรจะเกิดขึ้น ช่างหัวมัน ...
... Neminem
