สำหรับคนโสดอย่างเราวัย 54 ปี ที่ยังเหงายังอยากมีสีสันในชีวิต เราก็ยังชอบฟังเพลงอัสนี ซิลลี่ฟูล บิ๊กแอ็ด เพลงที่เราชอบในยุคของเรา (ส่วนใหญ่น้องไม่ค่อยชอบเพราะไม่ใช่ยุคของเค้า)เราก็อยากให้น้องมานั่งคุยบ้างนัวเนียบ้างตามประสาคนยุคเรา สุดท้ายที่เจอมาตลอดก็ต้องนั่งดูน้องเค้านั่งก็มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ไป เราก็ได้แต่นั่งกินเบียร์เงียบๆโดยไม่พูดอะไรก็ได้แต่คิดปลอบใจตัวเองว่าคนยุคดิจิตอลก็เป็นยังงี้แหละ เราก็ดูโง่ๆชอบกล เราก็ให้เดือนละ20000 นะ เจอกันแค่อาทิตย์ละครั้งเอง เราก็แค่อยากมีความสุขตามประสาคนวัยเรา อยู่ด้วยกันไม่มีความสุขก็ต้องแยกกัน ลองผิดลองถูกมาหลายครั้งก็เหมือนเดิม ไม่มีใครผิดใครถูกหรอกยุคมันเปลี่ยนไปแล้ว เราก็อยากได้ในสิ่งที่เราต้องการ น้องก็มีคว่ามคิดของเค้า และเราก็คงต้องย้อนยุคกลับไปอาบ อบ นวด ตามแบบยุดเราเหมือนเดิม เศร้า...จัง ไม่อยากแก่เลย ความแก่มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน...... ขอบอก
ทำใจครับพี่ ด้วยวัยที่แตกต่าง
ย่อมเกิดช่องว่างระหว่างกันพอสมควร
หากช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุข
ก็อย่าฝืนครับ ไม่มีใครผิด ใครถูก ในเรื่องนี้
หากเจอน้องที่เอาอกเอาใจเก่ง ก็โชคดีไปครับ
แต่หากไม่ใช่ ก็ลองเปิดใจคุยกับน้องเค้าดู
บางทีน้องเค้าอาจจะไม่รู้ตัวก็ได้ ว่าควรทำตัวอย่างไร
แต่ถ้าไม่มีอะไรดีขึ้น ก็อยู่ที่ท่านจะตัดสินใจครับ
อายุเป็นเพียงตัวเลข เพียงแต่ยังไม่เจอคนที่ ใช่
