ครั้งนึงเคยมีปัญหาหนักมาก เพราะค่าใช้จ่ายมีอยู่ท่วมหัวเต็มไปหมด และรายได้ที่ได้รับมันไม่พอใช้ โพสหาคนดูแลก็เจอแต่พวกเล่นๆน้อยคนมากที่จะคุยดีๆ ทั้งโดนหลอกสาระพัดว่าจะช่วย แต่สุดท้ายก็แค่เข้ามาหลอกขอข้อมูลแล้วก็บล็อกหนี (บางคนคุยกับเราไม่เข้าใจแล้วเอาไปโพสต์ด่าก็มี) จนมันเริ่มท้อที่จะหาคนช่วย เพราะยิ่งหาก็เหมือนยิ่งเปิดทางให้คนอื่นมาซ้ำเติมตัวเอง ก็เลยตัดสินใจเลิกหาไป แต่อยู่ดีๆก็มีพี่คนนึงแอดมา พร้อมบอกกับเราว่ามีปัญหาหนักมากไหม เดี๋ยวจะโอนเงินไปช่วย ตอนนั้นน้ำตาไหลพรากเลย เพราะทุกอย่างมันแย่ไปหมด! เราเล่าเรื่องราวชีวิตให้พี่เค้าฟัง และบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า พี่เค้าตกใจมาก เพราะก่อนหน้านี้เค้าเคยดูแลคนๆนึงที่เป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกัน และเพิ่งฆ่าตัวตายไป ด้วยเหตุผลนี้ จึงทำให้พี่เค้าช่วยเราในทุกๆปัญหา คอยใช้หนี้ให้ และส่งให้เราเรียนจนจบ ทุกๆค่าใช้จ่ายพี่เค้าเป็นคนช่วยเราทุกอย่างทั้งๆที่รู้ว่าเราเป็นสาวสอง แม้ว่าเค้าจะเหนื่อยมากแต่เค้าก็ไม่บ่นเลย พี่เค้าให้เงินลงทุนเรามาเพื่อเปิดกิจการเล็กๆ ให้เรากับแม่ได้ลืมตาอ้าปากด้วยตัวเองได้ แต่เงินมันก็ไม่พอลงทุนเพราะจ่ายค่ามัดจำร้านไปจนหมด และเราไม่อยากเสียค่าเช่าฟรีๆ เลยขอเงินลงทุนซื้อของต่างๆที่จำเป็นจนครบ แต่ก็ยังขาดเงินลงทุนอยู่ดี หลังๆมาเราเริ่มลำบาก เพราะไม่ได้ขายของ และเจ้าหนี้ก็ตามมาทางทุกวัน ด้วยความเครียดจากโรคประจำตัวที่ตัวเองเป็น เราเลยเริ่มทำตัววุ่นวายมากขึ้นทุกวัน จนเค้ารำคาญ หลังๆมาพี่เค้าเริ่มมีปัญหาเรื่องการเงิน ทำงานหนักขึ้น (เค้าไม่เคยบอกเรานะคะ และคิดว่าที่เค้าบอก เพราะคงจะเอือมเราสุดๆแล้วเหมือนกัน) จนพี่เค้าบอกกับเราว่า เดี๋ยวอาทิตย์หน้าจะโอนเงินมาให้15,000 เป็นเงินก้อนสุดท้ายที่เค้าจะช่วยแล้ว เราไม่สบายใจที่ได้ยินคำนี้เลยคะ มันเลยทำให้เราวุ่นวายกับพี่เค้ามากขึ้น และทำร้ายตัวเองจนเกือบตาย พี่เค้าไม่อยากเห็นเราเป็นแบบนี้จึงบล็อกไป เราพยายามตามทุกทางสมัครไลน์ใหม่แอดไปเค้าก็บล็อกทุกทาง ไม่อ่านไม่ตอบ! โทรไปทั้งๆที่ไม่กล้าคุยแต่ก็กลับโดนแบล็คลิส ผ่านไป 1อาทิตย์ พี่เค้าทำคามสัญญาที่ให้ไว้กับเรา เค้าโอนเงินก้อนสุดท้ายมาให้เราจิงๆ แต่มันก็ตรงกับวันที่เราต้องจ่ายค่าเช่าพอดี เหลือแค่ไม่เท่าไหร่ คิดว่านี่มันเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้พี่เค้าภูมิใจคือ เหลือเงินเท่าไหร่ก็ทำซะ อย่างน้อยก็ได้บงมือทำ เผื่อวันนึงพี่เค้าผ่านมาเห็นและจำเราได้ เค้าจะได้ภูมิใจ เราเริ่มลงทุนด้วยเงิน4,000 เป็นเงินทั้งหมดที่ตัวเองมีในตอนนั้นเลยคะ เริ่มลงทุนขายของกับแม่ 2คน แต่รายได้ที่ได้รับมันก็แค่พแใช้จ่ายไปวันๆ บางวันลูกค้าน้อย ขาดทุนก็หาทุนมาเพิ่มด้วยการยอมเป็นหนี้ ไม่เท่าไหร่หรอกคะแต่เงินมันก็ไม่พอหมุน เราโดนเจ้าหนี้ตามเรื่อยๆจนโดนตบ เลยตัดตัดปัญหาด้วยการเอาเงินลงทุนก้อนสุดท้ายให้เค้าไป จนตอนนี้ไม่ได้ขายของแล้วแหละ เราวิ่งหาสมัครงานไม่มีที่ไหนร้บสักที่ จนตอนนี้มันท้อที่จะอยู่แล้ว ทำอะไรก็โดนขัดขวางทุกอย่าง และมันไม่จบไม่สิ้นสักที เราเลยต้องเลือกที่จะตบมันด้วยตัวเอง
สุดท้ายนี้หนูขอบคุณพี่มากๆนะคะ ที่เข้ามาในชีวิตเป็นที่ปรึกษา คอยแนะนำทางออก ช่วยเหลือในทุกปัญหา ส่งให้เรียนจนจบ พี่ทำเพื่อหนูมามาก หนูขอโทษนะคะที่ทำให้พี่เห็นได้แค่นี้ เหมือนที่พี่เคยพูดไว้ว่าหนูอ่อนแอเกินไป มันคือเรื่องจิงคะ
หนูหวังว่าสักวันพี่คงเข้ามาอ่านข้อความนี้นะคะ #พี่หมูหัน
