สายัณห์สวัสนะคะทุกๆคนนน
นี่ก็ผ่านมาประมาณ 7-8 ปีแล้วนะคะที่เมย์รู้จักเว็บนี้ ไม่น่าเชื่อเหมือนกันว่าเมย์จะอยู่ในเว็บมาได้นานขนาดนี้ ถึงแม่จะเข้ามาปีนึง หายไปสองสามปีก็ตาม
หลังจากเรียนจบเมย์ก็แทบไม่เคยเข้ามาในเว็บนี้อีกเลย พอเข้ามาเจออะไรหลายๆอย่างที่มันเปลี่ยนไปก็แอบงงๆบ้างเหมือนกันนะคะเนี้ย
Covid-19 เปนเหตุ สังเกตุได้
เมื่อโควิดมาสถานการณ์หลายๆอย่างเปลี่ยนไป ความเหงาก็คืบคลานเข้ามาหา ทำให้เมย์ได้มีโอกาสแวบเข้ามาในเว็บนี้อีกครั้ง เข้ามาอ่านเรื่องราวหลายๆอย่าง เข้ามาหาเพื่อนคุยเมื่อตอนเดือนมีนาแบบไม่ได้หวังผลอะไร
แต่การที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวของใครหลายๆคนที่โพสเอาไว้ ทั้งแบบหาพี่ที่ดีๆไม่เจอเลย หรืออะไรก็แล้วแต่ ทำให้เมย์ได้นึกถึงความทรงจำเมื่อครั้งเข้ามาเล่นเว็บนี้แรกๆ
บอกได้เลยว่าการหาพี่ที่จะพูดคุยจะคลิกกันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเมย์ เพราะเมย์เป็นสาวอวบและแอบเรื่องมากคนหนึ่ง 555 ด้วยความที่ตอนนั้นก็ยังแบบเด็กๆอ่ะเนาะ ความคิดเราก็แบบเหมือนมาหาแฟนในนี้มากกว่า ถามว่าเงินมีส่วนมั้ยมันก็มีนะ แต่เราก็อยากได้คนที่เค้าโสดและพร้อมดูแลเราคนเดียวมากกว่าที่จะต้องไปเป็นสองรองใคร หรือต้องมาหลบๆซ่อนๆใคร เพราะกลัวปัญหาที่จะตามมา กลัวจะทำให้ครอบครัวต้องเสียใจ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเมย์ก็ได้เจอทั้งพี่ดีๆในนี้หลายคน และพี่ๆตะกวดจากในนี้อีกหลายคนเช่นกัน เพราะคำว่าฟิลแฟนนี่แหละ พี่ๆบางคนใจดีกับเมย์มากๆ และยังเป็นส่วนหนึ่งให้เมย์มีที่เรียน.ตรีจนจบมามีงานทำแบบในทุกวันนี้ บางคนเรามาเจอกันแค่บางครั้งบางคราว เมย์ถูกใจพี่ แต่พี่อาจไม่ถูกใจเมย์ หรือแม้แต่เมย์ไม่สบายใจที่จะสานต่อก็แล้วแต่
ยังไงเมย์ก็ต้องขอบคุณความทรงจำต่างๆทั้งดีและไม่ดีจากในเว็บนี้จริงๆ ขนาดวันที่เมย์เรียนจบเข้ามาโพสขอบคุณพี่ๆ ยังมีพี่ๆบางคนจำเมย์ได้แล้วมาแสดงความยินดีกับเมย์เลย อันนี้ซึ้งใจมากจริงๆ
ดังนั้นใครที่กำลังมองหาคนดูแลก็ขอให้โชคดีเจอพี่ดีๆในเร็ววันนะคะ
ส่วนใครที่แค่เหงาก็มาคุยกันได้
ส่วนพี่ๆตะกวดคะ อย่าสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นเลย คนเราลำบากไม่เหมือนกันเนาะ
สุดท้ายนี้ ขอบคุณทุกคนที่อ่านความเวิ่นเว้อของเมย์นะคะ
