ผู้เขียน หัวข้อ: ฝากถึงพี่ที่ชอบให้ความหวัง รัก คิดถึง เลิกพูดเถอะ  (อ่าน 4300 ครั้ง)

Ice..

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 23
  • People Like This 6
เรารู้จักพี่คนนึงในเว็บนี้ มาเกือบ 2 ปี บอกให้เรามีแค่เขาคนเดียว ไม่คุยกับคนอื่น เราก็ทำตาม เพราะเชื่อใจกัน ช่วงปีแรก ก็คุยติดต่อกันแทบทุกวัน พอปีที่สอง เริ่มมาๆ หายๆ ไลน์ไป กว่าจะมาตอบ บอกเรา ว่าคิดถึง รัก เป็นห่วง รักเสมอจำไว้ คำพูดพวกนี้พูดมาตลอด จนเราไม่รู้แล้ว ว่าที่บอกเราซ้ำๆ มันจริง หรือ หลอก
เข้าใจนะ ว่าพี่เขามีครอบครัว เพราะคนในเว็บนี้ไม่มีใครโสดหรอก ส่วนเราพึ่งแยกทางมาสักพัก คนที่ต้องอยู่คนเดียวแล้วมาเจอแบบนี้อีก มันยิ่งเคว้ง จากที่คิดว่าพี่เขาคือเซฟโซน ของเรา แต่ตอนนี้หาเซฟโซนนั่นไม่เจอแล้ว ล่าสุด พี่เขาก็แค่อ่านไลน์ แต่ไม่ตอบอะไรเลย ทั้งที่เราไม่ได้วุ่นวายอะไรกับเขามากเลย ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเราจะรอเขาทำไม เกลียดตัวเองที่เอาใจลงไปเล่น ทั้งที่มันไม่ควร เราควรทำยังไงต่อ ควรหยุดแค่นี้ไหม เราจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี เราพยายามทำงานแทบทุกวัน เพราะไม่อยากฟุ้งซ่านนะ แต่มันก็เคว้งๆ แบบบอกไม่ถูก  เราควรมูฟออน ใช่ไหม  **07**

Ordinaryman

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 123
  • People Like This 23
  • I came with the wind also I gone with the wind.
ก่อนอื่นต้องถามก่อนว่าอยู่ตรงนั้นมีความสุขมั๊ย ถ้าสุขก็อยู่ต่อครับ ถ้าทุกข์ก็ต้องหาหนทางของการดับทุกข์ โชคดีครับ
อย่าเพิ่งเห็นผม "ไร้ค่า" เพราะยังมีอีก "108ท่า" ที่คุณยังไม่ได้ลอง

Santa Cruz

  • Sr. Member
  • ****
  • กระทู้: 338
  • People Like This 130
เรารู้จักพี่คนนึงในเว็บนี้ มาเกือบ 2 ปี บอกให้เรามีแค่เขาคนเดียว ไม่คุยกับคนอื่น เราก็ทำตาม เพราะเชื่อใจกัน ช่วงปีแรก ก็คุยติดต่อกันแทบทุกวัน พอปีที่สอง เริ่มมาๆ หายๆ ไลน์ไป กว่าจะมาตอบ บอกเรา ว่าคิดถึง รัก เป็นห่วง รักเสมอจำไว้ คำพูดพวกนี้พูดมาตลอด จนเราไม่รู้แล้ว ว่าที่บอกเราซ้ำๆ มันจริง หรือ หลอก
เข้าใจนะ ว่าพี่เขามีครอบครัว เพราะคนในเว็บนี้ไม่มีใครโสดหรอก ส่วนเราพึ่งแยกทางมาสักพัก คนที่ต้องอยู่คนเดียวแล้วมาเจอแบบนี้อีก มันยิ่งเคว้ง จากที่คิดว่าพี่เขาคือเซฟโซน ของเรา แต่ตอนนี้หาเซฟโซนนั่นไม่เจอแล้ว ล่าสุด พี่เขาก็แค่อ่านไลน์ แต่ไม่ตอบอะไรเลย ทั้งที่เราไม่ได้วุ่นวายอะไรกับเขามากเลย ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเราจะรอเขาทำไม เกลียดตัวเองที่เอาใจลงไปเล่น ทั้งที่มันไม่ควร เราควรทำยังไงต่อ ควรหยุดแค่นี้ไหม เราจะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี เราพยายามทำงานแทบทุกวัน เพราะไม่อยากฟุ้งซ่านนะ แต่มันก็เคว้งๆ แบบบอกไม่ถูก  เราควรมูฟออน ใช่ไหม  **07**
[/quote]

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะครับ

ประเด็นแรก ผมว่า พี่คนนี้พูดจริง ไม่ได้หลอกนะครับ ... สังเกตุจากพฤติกรรมตลอด 1 ปีที่ผ่านมา

ประเด็นที่สอง การที่เราจะเลือกใครเป็น Safe Zone ...ในส่วนตัวมองว่า คนๆนั่นต้องพร้อมด้วย ไม่ใช่คนที่เพียงแค่คุยแล้วเรารู้สึกสบายใจ

ประเด็นที่สาม อ่านแล้วไม่ตอบ? ตรงๆก็คือ มันคืออาการของคนหมดใจ หรือ ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วครับ

ประเด็นที่สี่ ไม่ควรรอต่อไปครับ เพราะพฤติกรรมมันแสดงชัดเจนอยู่แล้ว และที่สำคัญคือ อย่าเกลียดตัวเองนะครับ ในเวลาแบบนี้ รักตัวเองให้มากๆ

ประเด็นที่ห้า ควรทำไงต่อไป? ชัดเจนที่สุดคือ ควรหยุดแค่ตรงนี้ครับ และเราไม่สามารถจัดการกับความรู้สึกได้หรอก ทำได้แต่เพียงให้เวลาเยียวยา และเก็บไว้เป็นประสบการณ์ เพื่อในอนาคตเกิดขึ้น ได้มีทางออกครับ

ปล. การทำงานทุกวัน ไม่ใช่คำตอบของปัญหา เพราะบางครั้งเราหยุดคิดไม่ได้จริงๆ ... แต่ก็ดีกว่าการประชดตัวเองด้วยวิธีอื่นๆ


พยายามเข้มแข็งนะครับ สักวันความรู้สึกทุกอย่างจะดีขึ้นเอง

และเมื่อเราเข้มแข็ง ทันก็จะ Move on ต่อได้เองอัตโนมัติครับผม

ขอให้โชคดีนะครับ เข้มแข็งไวๆ ความสุขรออยู่ข้างหน้า อย่าย้อนไปแก้ไขอดีตเลยครับ

สู้ๆ นะครับ
 **38** **38**

Ice..

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 23
  • People Like This 6
ก่อนอื่นต้องถามก่อนว่าอยู่ตรงนั้นมีความสุขมั๊ย ถ้าสุขก็อยู่ต่อครับ ถ้าทุกข์ก็ต้องหาหนทางของการดับทุกข์ โชคดีครับ
สุขที่เขาทักมา ทุกข์เมื่อเขาหายไป แต่สุดท้าย เราคงเดินคนละทาง เพราะเขามีครอบครัวที่ต้องดูแล

Ice..

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 23
  • People Like This 6
ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะครับ

ประเด็นแรก ผมว่า พี่คนนี้พูดจริง ไม่ได้หลอกนะครับ ... สังเกตุจากพฤติกรรมตลอด 1 ปีที่ผ่านมา

ประเด็นที่สอง การที่เราจะเลือกใครเป็น Safe Zone ...ในส่วนตัวมองว่า คนๆนั่นต้องพร้อมด้วย ไม่ใช่คนที่เพียงแค่คุยแล้วเรารู้สึกสบายใจ

ประเด็นที่สาม อ่านแล้วไม่ตอบ? ตรงๆก็คือ มันคืออาการของคนหมดใจ หรือ ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วครับ

ประเด็นที่สี่ ไม่ควรรอต่อไปครับ เพราะพฤติกรรมมันแสดงชัดเจนอยู่แล้ว และที่สำคัญคือ อย่าเกลียดตัวเองนะครับ ในเวลาแบบนี้ รักตัวเองให้มากๆ

ประเด็นที่ห้า ควรทำไงต่อไป? ชัดเจนที่สุดคือ ควรหยุดแค่ตรงนี้ครับ และเราไม่สามารถจัดการกับความรู้สึกได้หรอก ทำได้แต่เพียงให้เวลาเยียวยา และเก็บไว้เป็นประสบการณ์ เพื่อในอนาคตเกิดขึ้น ได้มีทางออกครับ

ปล. การทำงานทุกวัน ไม่ใช่คำตอบของปัญหา เพราะบางครั้งเราหยุดคิดไม่ได้จริงๆ ... แต่ก็ดีกว่าการประชดตัวเองด้วยวิธีอื่นๆ


พยายามเข้มแข็งนะครับ สักวันความรู้สึกทุกอย่างจะดีขึ้นเอง

และเมื่อเราเข้มแข็ง ทันก็จะ Move on ต่อได้เองอัตโนมัติครับผม

ขอให้โชคดีนะครับ เข้มแข็งไวๆ ความสุขรออยู่ข้างหน้า อย่าย้อนไปแก้ไขอดีตเลยครับ

สู้ๆ นะครับ
 **38** **38**
[/quote]
ขอบคุณนะคะ ที่เตือนสติ ที่ทำให้คิดได้อีกแบบ ที่เราต้องการใครสักคน เพราะสำหรับเรา ปีนี้มันหนักมากๆ ทั้งเรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องความรัก เรื่องสุขภาพ มันมาพร้อมกันหมด เราเหนื่อย เราอยากได้กำลังใจ แต่สุดท้ายยยย เราต้องอยู่กับตัวเราเอง ต่อไปเราคงรักตัวเองให้มากขึ้น เพราะไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด นอกจากตัวเราเอง ขอบคุณนะคะ

helpmenaka

  • Jr. Member
  • **
  • กระทู้: 88
  • People Like This 1
ก่อนอื่นต้องถามก่อนว่าอยู่ตรงนั้นมีความสุขมั๊ย ถ้าสุขก็อยู่ต่อครับ ถ้าทุกข์ก็ต้องหาหนทางของการดับทุกข์ โชคดีครับ

ชอบคอมเม้นนี้❤️

helpmenaka

  • Jr. Member
  • **
  • กระทู้: 88
  • People Like This 1
ที่ไหนที่มันเปนที่ของเรา..ที่ตรงนั้นเราจะมีตัวตน

ถ้ามันไม่ใช่ก้อขอให้เจอคนใหม่ที่ดีนะคะ สู้ๆ

May_monarissa

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 137
  • People Like This 11
ต้องดูว่าสิ่งที่น้องพิมไปหรือก่อนห่างหายมันเกืดอะไรขึ้นก่อนที่จะเปนแบบนี้มั้ยคะ คบกันมา1ปีคิดว่าคงไม่ได้ตั้งใจหลอกแต่เขาอ่านแล้วไม่ตอบนั่นแสดงถึงเขายังรับรู้แต่อาขไม่สามารถแสดงความคิดเห็นต่อคำถามหรือความรู้สึกอะไรอีกแล้ว
เออ !!.....

Lucky444

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 43
  • People Like This 8
คือบางที่ที่ไม่ได้ตอบ เพราะติดงานติดอะไรหลายๆอย่าง

หากจะอยู่ต่อไปก็ยินดี หากจะไม่อยู่ต่อไปก็ตามแต่ใจ

สู้ๆนะครับ

Ice..

  • Newbie
  • *
  • กระทู้: 23
  • People Like This 6
คือบางที่ที่ไม่ได้ตอบ เพราะติดงานติดอะไรหลายๆอย่าง

หากจะอยู่ต่อไปก็ยินดี หากจะไม่อยู่ต่อไปก็ตามแต่ใจ

สู้ๆนะครับ
รอตลอด รอเสมอ ยังอยู่ที่เดิม วนลูปเดิมๆ รอพี่เขากลับมาเหมือนเดิม

Dark knight

  • Full Member
  • ***
  • กระทู้: 142
  • People Like This 21
ความจริงคือเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว…
ที่เคยตื่นเต้น ก็เฉยชา ที่เคยพิศวาสคลั่งไคล้ ก็จำเจ

หันหลังและเดินต่อไปเถอะ ทนก็ต้องเจ็บปวดไม่จบสิ้น
มันเป็นความสัมพันธ์ที่พิกลพิการตั้งแต่ต้นแล้ว….เหมือนที่จกท.บ่นว่า ไม่ควรเอาใจลงไปเล่น ถูกแล้วครับ…
ตัดใจแล้วไปต่อเถอะ

สู้ๆนะครับ เวลาและสติจะช่วยเอง