ครบสัปดาห์ที่รู้จักเวปนี้

[kaptan]

ถึงนายนกรู้ เพื่อนรัก
    เราถึงขอบคุณไมตรีที่นายมีให้ เราคงไม่มีความสามารถอะไรไปฉกน้อง ๆ จากนายได้หรอก แม้ว่ามันจะมีวันนั้นก็ตาม เพราะน้อง ๆ คงโดนคาถาของนายจนถอนตัวไม่ขึ้นแน่  นายคงไปทำงาน ตจว.ไม่เปลี่ยนบรรยากาศ ส่วนเราเองก็เตรียมไปเปลี่ยนบรรยากาศเหมือนกัน แต่เราคงไปไกลหน่อย เราจะเอาความทุกข์ไปทิ้งที่ภูเขาฟูจี เอาหิมะมาสุ่มไฟในทรวงของเรา ๆ หวังว่าจะได้อะไรปล่อยทิ้งมันไปนั้นหลังกลับมา มันก็ใช่อย่างที่นายพูดแหละแม้ว่าจะพยายามแผ่เมตตาให้เท่าไร เมื่อจิตมันเผลอโทสะก็เข้าครองงำมันอีก ความมืดบอดทำให้ใจดำดิ่งลงนรกในขณะที่ยังหายใจ เราก็คิดเช่นเดียวกันว่า ความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่มามันพร้อมกับความท้าทายในการภาวนาว่า เราเดินไปถึงขั้นไหนแล้ว ทุกข์เอาไว้รู้ เมื่อจิตมันเบื่อหน่าย คลายกำหนัด แล้วจะหลุดพ้นเอง สุขก็ ทุกข์ก็ไม่มีอะไรจีรัง  เราเองตั้งแต่เข้ามาเวปนี้เราไม่เคยเจอกับใครตัวเป็น ๆ เลยอย่างที่เราเคยคุยให้นายฟัง เรากลัวความผูกพันมาก เมื่อเราจริงใจกับใครแล้ว แทบเรียกว่าทุ่มเทจนลืมรักตัวเองไป ดังนั้นเราถึงได้ปฏิเสธการพบเจอ เราอยากมีเพื่อนใหม่ เราอยากเจอสังคมใหม่ ๆ แน่นอน นั้นแค่รอเวลาที่มาถึง เพราะเรามาถึงจุดที่ต้องเปลี่ยนแปลง เรารับความจริง ๆ ที่นายบอกนั้นถูกต้อง ต้องหักดิบจริง ๆ ไม่ส่องหาเขา Block Deleted ทุกอย่าง เราจะทำตามนั้น เราสัญญากับนาย ชีวิตคนแสนจะสั้่น About Time Blue Ray ออกแล้วนะซื้อเก็บหรือยัง เราซื้อแล้วดูไปอีกรอบ น้ำตาตกในเลย ส่วนท่านกัปตันเราก็ตามอ่านที่เขียนตลอดหลัง ๆ จะมีแนว Erotic มากขึ้น สักวันเวปต้องมีกฏติด Rate 18+ จะดีนะ จะได้แฉกันจะจะไปเลย เราจะตามอ่านผลงานที่กลั่นจากประสบกาม และประสพการณ์นายนะ

----- เครพ ศรัทธา ในมิตรภาพ ------

ผมเขียนติดเรท เพราะท่านนกรู้กะลุงนึกบอกว่าสาวๆ อยากอ่านแบบนั้นครับ ปกติผมเรียบร้อยมากเหลือเกินนนน

ไปญี่ปุ่นแล้วซื้อโตเกียวแบนาน่า และคิตแคทชาเขียวมาฝากสาวๆ ที่เมืองไทยด้วยนะครับ ได้ใจเยอะเลย
ส่วนท่านนกรู้ป่านนี้คงสุขสมกับกระท่อมไพรวัลย์เต็มอิ่มแล้วมังครับ

[aaee]

มารู้่จักเวปนี้ได้ครบ 1 สัปดาห์สาุเหตุที่เข้าเพราะอกหักรักคุดจากคนที่คบหากันมา 8 ปี เริ่มปี 57 ก็มีอันต้องแยกกัน แบกหัวใจที่บอบช้ำ หาที่สิงสู่เพื่อให้ลืม และฆ่าเวลาอย่างเลือดเย็น จาก 7 วัน ที่ผ่านมาได้คุยกับเพื่อน ๆ ทั้งในเวป และ Line มีหลายคนที่คุยกันได้ไม่กี่ประโยค ก็ Block กันไปเพราะอัธยาศัย ไม่ตรงกัน และอีกหลาย ๆ คนที่ยังคุยกันอยุ่ถามสารทุกข์สุกดิบ แม้ว่าบางคนที่เข้ามาจะหวังอย่างอื่นมากกว่ามิตรภาพ ยอมรับว่าบางจุดแม้ความเหงารุมเร้าอย่างออกไปกับน้อง ๆ แต่ความหวานปลายลิ้น แล้วมาขมขื่นภายหลัง ก็เหมือนกันยาพิษดับกระหาย ยอมรับครับว่า...หวังใครมาพักพิงหัวใจ.....แต่คงเหมือนกับบางคนบอกไว้ ปาฏิหารย์ มีจริง แต่คงยังไม่ถึงคราวของเรา หวังเล็กไม่หวังปาฏิหารย์ คือมิตรภาพจากคนในเวปนี้...........จากใจคนเหงา

โ๋อ๋ ๆๆๆ

[MARVIN_]

ถึงนายนกรู้ เพื่อนรัก
    เราถึงขอบคุณไมตรีที่นายมีให้ เราคงไม่มีความสามารถอะไรไปฉกน้อง ๆ จากนายได้หรอก แม้ว่ามันจะมีวันนั้นก็ตาม เพราะน้อง ๆ คงโดนคาถาของนายจนถอนตัวไม่ขึ้นแน่  นายคงไปทำงาน ตจว.ไม่เปลี่ยนบรรยากาศ ส่วนเราเองก็เตรียมไปเปลี่ยนบรรยากาศเหมือนกัน แต่เราคงไปไกลหน่อย เราจะเอาความทุกข์ไปทิ้งที่ภูเขาฟูจี เอาหิมะมาสุ่มไฟในทรวงของเรา ๆ หวังว่าจะได้อะไรปล่อยทิ้งมันไปนั้นหลังกลับมา มันก็ใช่อย่างที่นายพูดแหละแม้ว่าจะพยายามแผ่เมตตาให้เท่าไร เมื่อจิตมันเผลอโทสะก็เข้าครองงำมันอีก ความมืดบอดทำให้ใจดำดิ่งลงนรกในขณะที่ยังหายใจ เราก็คิดเช่นเดียวกันว่า ความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่มามันพร้อมกับความท้าทายในการภาวนาว่า เราเดินไปถึงขั้นไหนแล้ว ทุกข์เอาไว้รู้ เมื่อจิตมันเบื่อหน่าย คลายกำหนัด แล้วจะหลุดพ้นเอง สุขก็ ทุกข์ก็ไม่มีอะไรจีรัง  เราเองตั้งแต่เข้ามาเวปนี้เราไม่เคยเจอกับใครตัวเป็น ๆ เลยอย่างที่เราเคยคุยให้นายฟัง เรากลัวความผูกพันมาก เมื่อเราจริงใจกับใครแล้ว แทบเรียกว่าทุ่มเทจนลืมรักตัวเองไป ดังนั้นเราถึงได้ปฏิเสธการพบเจอ เราอยากมีเพื่อนใหม่ เราอยากเจอสังคมใหม่ ๆ แน่นอน นั้นแค่รอเวลาที่มาถึง เพราะเรามาถึงจุดที่ต้องเปลี่ยนแปลง เรารับความจริง ๆ ที่นายบอกนั้นถูกต้อง ต้องหักดิบจริง ๆ ไม่ส่องหาเขา Block Deleted ทุกอย่าง เราจะทำตามนั้น เราสัญญากับนาย ชีวิตคนแสนจะสั้่น About Time Blue Ray ออกแล้วนะซื้อเก็บหรือยัง เราซื้อแล้วดูไปอีกรอบ น้ำตาตกในเลย ส่วนท่านกัปตันเราก็ตามอ่านที่เขียนตลอดหลัง ๆ จะมีแนว Erotic มากขึ้น สักวันเวปต้องมีกฏติด Rate 18+ จะดีนะ จะได้แฉกันจะจะไปเลย เราจะตามอ่านผลงานที่กลั่นจากประสบกาม และประสพการณ์นายนะ

----- เครพ ศรัทธา ในมิตรภาพ ------

ผมเขียนติดเรท เพราะท่านนกรู้กะลุงนึกบอกว่าสาวๆ อยากอ่านแบบนั้นครับ ปกติผมเรียบร้อยมากเหลือเกินนนน

ไปญี่ปุ่นแล้วซื้อโตเกียวแบนาน่า และคิตแคทชาเขียวมาฝากสาวๆ ที่เมืองไทยด้วยนะครับ ได้ใจเยอะเลย
ส่วนท่านนกรู้ป่านนี้คงสุขสมกับกระท่อมไพรวัลย์เต็มอิ่มแล้วมังครับ

แฮ่ๆๆๆ แบบนี้ล่ะมั๊งที่หนูวันดีเนียกว่าพาดพิง
ผมจำไม่ได้จริงๆว่า ไปบอกท่านกัปตันตอนไหนให้เขียนติดเรท  ผมน่ะออกสุภาพนะครับท่าน55
แล้วตอนนี้ผมอยู่น่านครับ มาธุระเรื่องที่ดินให้ลูกค้าเศรษฐีใหญ่ ส่วนกระท่อมฟางอยู่พัทยาครับ เอาเงินที่จะเลี้ยงน้องไปผ่อนไว้ เลยหมดงบ เลี้ยงน้องครับ
ตอนนี้รับแต่ น้องต้องเลี้ยง ครับ รู้ว่าหายากครับ แต่รอได้ครับ...

[Tutu Kop 6351]

สวัสดีครับ คุณนกรู้ , คุณ Robert รวมถึง พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ท่านอื่นๆด้วยครับ

ตัวผมก้อเข้ามาเวียนว่ายในเวปนี้ ตั้งแต่ สิงหา 2013 แต่ไม่รู้ทำไม ผมถึงไม่เคยเห็น รับรู้ และได้อ่านกระทู้ดีๆแบบนี้
ได้อ่านแล้ว รุ้สึกเหมือนกับ นั่งฟัง เพื่อน คุยกัน ปรึกษา ปรับทุกข์กันเลยครับ
ณ.วันที่เข้ามาตอนนั้น 45 , ขออนุญาติ คิดเข้าข้างตัวเองว่า...
ขอเป็นเพื่อน รุ่นราวคราวเดียวกันกับ คุณนกรู้ , คุณ Robert ด้วยอีกคนนะครับ

ผมหายออกไปจากที่นี่ ก้อหลายปีแล้ว น่าจะสัก 4-5 ปี ได้แล้วมั้งครับ
บังเอิญ เมื่อปลายเดือนสิงหาคม ที่ผ่านมา มีอุบัติเหตุนิดหน่อย เลยเข้ามาหาข้อมูลอะไนบางอย่างในนี้

ถึงพี่ kaptan
ผมเพิ่งทราบภายหลัง ว่าพี่ เป็นรุ่นพี่โรงเรียนมัธยมด้วย
ชื่นชอบ และ นับถือ ในกระทู้ที่พี่เขียน และที่ผมได้มีโอกาสอ่านครับ
สมควรเป็นกระทู้แห่งปี ตามที่พี่ว่าเอาไว้เลยครับ
ผมเพิ่งจะได้มาอ่าน ณ.ตอนนี้ ตุลาคม 2022
ยังคิดว่า เป็นกระทู้ยอดเยี่ยมของเวป เข้าข่าย Hall of Fame ได้เลยน่ะ ^_^

ได้กลับเข้ามาครั้งนี้ ถึงได้พบว่า เวปเปลี่ยนไปมากพอสมควร
สมาชิกท่านที่เคยได้ร่วมพูดคุย น่าจะไม่ค่อยได้เข้ามาแล้วเช่นกัน
ห้องนั่งเล่น ห้องส่งการบ้าน ห้องเตือนภัย ห้องศาลาคนเศร้า ไม่มีอีกแล้วน่ะครับ

ยังคงคิดถึง เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนที่ได้เคยรู้จัก
แม้ว่า บางท่าน อาจจะไม่เคยได้พบตัวเป็นๆ ได้แค่พูดคุยทางตัวอักษรก้อตาม

ขอให้ โชคดี มีความสุข กันทุกคนนะครับ
สุขกาย สบายใจ ปลอดภัย ไกลโควิด

ให้สมอง นำทางชีวิต แทนที่ ใจ ของเรานะครับ