ถ้าสู้สุดๆ จนสุดทางแล้ว .. ก็ควรจากไปใช่ไหมคะ
บทชีวิตจะซวยและเละเทะ ก็ถาโถมมาทุกอย่างเลย มืดสนิท
พยายามหางานเพิ่มก็แล้ว ทำงานตัวเป็นเกลียว สุดท้ายก็ยังมีเรื่องซวยๆ เข้ามาอีก
คือเกินจะสรรหาคำพูดมาบรรยายชีวิตตัวเองตอนนี้ -- เรียกได้ว่าสุดๆ
โดนบีบ กดดันจาก ทุกหนทาง ขนาดไม่ได้เป็นหนี้นอกระบบนะนี่ ยังขนาดนี้
อยากแยกร่าง อยากทำงานให้ได้เยอะๆ แต่มันเจ็บใจ ตรงแยกไม่ได้ ร่างกายมันไม่ไหวตามใจเรา
อยากจะอ้อนวอนขอ ให้มีใครสักคนนึงยื่นมือเข้ามาช่วย แต่ก็อยากจะพยายามทำด้วยตัวเอง แต่ก็ไม่ไหว
ไม่สวยอีก ทำอะไรไม่ได้เลย เรียนจบมาก็น้อยนิด ความพยามอย่างเดียวไม่เคยพอจริงๆค่ะ แต่ก็จะพยายามจนถึงวินาทีสุดท้าย ถ้าไม่ไหวก็คงต้องโบกมือลาบ๊ายบายโลกนี้ไป เราทำเต็มที่แล้วนี่เนอะ อยากจะขอขอบคุณพี่ๆในที่แห่งนี้ที่เคยช่วยหนู 300 , 500 ที่พอให่หนูได้มีทุนไปทำงานและเดินต่อได้ ขอบคุณจริงๆค่ะ
