มีอะไรจะเล่าให้ฟัง แอร๊ยเขิน อยากรู้อ๊าเหตุการณ์แบบนี้ มันบังเอิญหรืออะไร
คือวันนี้ เข้างาน8โมง แล้ว ตื่นสาย เอาวะ แท๊กซี่ 80บาท มีผู้ชายคนนึง ยืนข้างๆ น่ารักด้วยนะ เรายืนก่อนหน้าคือแท๊กซี่มาเราต้องได้ก่อน
ก็ไม่้ได้คิดอะไร แค่มองว่าน่ารัก แต่หน้าตางัวเีงียมากมาย ยืนรอ ตรงปากซอยบ้านมันเป็นถนน อธิบายยากถนนเกือบใหญ่อ้ะ
มีรถเยอะมาก แต่แท๊กซี่นานๆจะเข้ามาทีเพราะมันทางตัน แท๊กซี่วนออกมา ไม่ได้โบกนะ เพราะ ยืนตรงนี้แท๊กซี่จะจอดเทียบอยู่แล้ว
เลยเปิดประตูหลัง อ้าววววว ผู้ชายคนนั้นก้เปิดประตูหน้า อะไรวะ งง
จะแย่งตรูหรอ
ก็อ้ำๆอึงกันมองหน้ากันก็เลยจะปิดประตู พี่แท๊กซี่เค้า ก็ดันพูดสวนมาว่า น้องสองคนจะไปไหน
ตอบพร้อมกันคะ ท่านผู้ชม ไป โรงบาล ..... คับ / ค่ะ พี่แท๊กซี่ ท่านเลยถามสวนมาทันควันว่า ไปด้วยกันได้ไหมที่เดียวกันค่าโดยสารถูกด้วย
หนุ่มหล่อกะสาวน้อย มองหน้ากันเลิกลั่ก สาวน้อยไม่กล้าพูดไร ได้แต่ เอ่อ ๆอ่าๆ (ในใจคิด sud เขินจังเลยเว้ยไม่ไปดีกว่่าให้เค้าไปเหอะ แต่สาย
แล้วนะ เอาไงดีวะ) บ่นในใจไม่ทันจบค๊า คุณพี่ท่านจูงมือ สาวน้อยขึ้นรถ แท๊กซี่เบยค๊าา (อะไรวะ รู้จักหรออ
)
นั่งเบาะหลังทั้งคู่ค๊า ไปทางคลองประปารถติดมาก เหอๆ สายแล้ว สายอีกค๊า เลยวางกระเป๋าโนตบุ๊คกั้นกลางไว้เิขินจาตายแบ๊ววว
พี่ท่านก็ยิ้มๆ แล้วก็บอก เดี๋ยวออกค่ารถให้นะ ต้องไป โรงบาลอยู่แล้ว(พิมพ์ภาษาูพูดนะคะ) ขะ ะๆ ค่ะ พูดติดๆขัดๆแล้วก็ ยิ้มเล็กน้อย
ถึงคลองประปาแล้วค่ะ พี่ท่านหลับเฉยเลยอ๊า( นี่ตื่นหรือยัง ) ก็นั่งเขินไปสักพัก เอ้าาา อะไรหลับยังไงไหลมาซบตักเนี่ย
แอร๊ยยยยย จะบ้าตายแล้วว(มันแกล้งป่าววะ) ปล่อยให้หลับบนตักไปสองนาทีเห็นจะได้ อ้าวหลับจิงหรอ เลยปลุก สะกิดเบาๆ
พี่คะๆ ๆ เค้าก็โงหัวขึ้นมา พอรู้ว่าซบตักเราก็รีบลุกแล้วบอกโทษครับ พอดีมะคืน นอนน้อย (แหม เนียนเนอะ ยังคิดว่าเค้าแกล้งอยู่)
ก็นั่งเขินๆ เงียบไปตลอดทาง ถึงแ้ล้วค่ะ มิเตอร์ขึ้น 87บาท เลยให้พี่เค้าไป 40 ออกให้หน่อยนะที่เหลือ อิอิทำงาน
แล้วก็เข้าที่ทำงาน หยิบโน็ตบุ๊คมาเสีบแอร์กาดแชทเฟส หาเพื่อน สาวทันทีว่าชั้นเจอเหตุการณ์แบบนี้น๊า แอร๊ยยยเขิน
เที่ยงคะ หาไรหม่ำ ไปหม่ำก๋วยเตี๋ยวร้านประจำเดินไปตรงบรรไดชั้นสอง เจอพี่ท่านค่ะ พี่เค้าถามว่าไปไหนหรอ
เลยบอกจะไปกินเตี๋ยว เค้าเลยบอกร้านตรงทีจอดรถใช่้ป้ะ พี่ก็ว่าจะไปกินไปด้วยกันมั๊ย แง๊วๆ ชวนทานด้วยกันดื้อๆเบยหยออ
แล้วก็เดินไปร้านด้วยกัน สั่งเรียบร้อยก็นั่งกินไป เงียบมาก บรรยากาศ เต็มไปด้วยความเขิน จนพี่เค้าเอ่ยถาม
ทำงานที่นี่หรอ อยู่แผนกไรเข้าเวรกี่โมง ก็ คุยเรื่อยเปื่อย บลาๆ จนหมดเตี๋ยว จะจ่ายตังควักตังมา พี่ท่านแตะมือเราเชิงปรามว่า
ไม่ต้องจ่าย แอร๊ย แต๊ะอั๋งชั้นอีกแล้วนะตาคนนี้ เค้าบอกที่ให้มาเมื่อเช้าไงถือว่าให้คืนละกัน อ่าเคๆขอบคุณมากค่ะ
เดินขึ้นตึกขอเดินมาส่งซะงั้น อะไรค๊าพี่จะเอาอะไรกะหนู หนูเขินจนหน้าจะเป็นมะเขือเทศสุกแบ๊วนะ แอร๊ยๆๆๆ
พอขึ้นลิิฟท์ แหม่ะช่างเป็นใจไม่มีคน มีเพียงเราสอง แหมที่ตั้งเยอะแยะ ยืนใกล้ซะจะหายใจรดต้นคอ
ี่ีพี่เค้าผิว เนียนมากอ้ะ ผู้ชายอะไรเนี่ยผิวเนียนกลิ่นตัวหอม ผมสวย ชั้นจะคลั่งแล้วนะยะหล่อน
อยู่ๆ เอ่ยมาว่า ขอเบอร์ แหม่ะอยากจะให้เหมือนกันนะ ลิฟท์ ดันเปิดซะก่อนค๊า แยกย้ายๆ
มันบังเอิญหรือ ใครตั้งใจฟร่ะ
เขินแม้กระทั้ง ตอนพิมพ์ยิ้มหุบปากไม่ลงเลยนะเออ
