กาลครั้งหนึ่ง ณ สถานที่หนึ่ง สาวน้อย ผิดหวังจากที่บ้านสักเล็กน้อย เหมือนจะเฟลอะไรหลายๆอย่าง
ทั้งๆที่ สาวน้อยมีนัดกับพี่ชายคนนึงแต่ทางบ้านให้ไป ตจว ซะงั้น แล้วก็เฟลลลล
ในขณะที่นอนอืดๆอ้วนๆอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ มีกระต่ายตัวน้อยตัวเดียวอยู่เป็นเพื่อน
มีมันอยู่ตัวนึงนี่ก็ดีนะได้ออกกำลังกายขัดพื้นเก็บ อึกระต่าย ทุกๆ 4-5ชั่วโมง
บ่ายๆกว่าๆ ไลน์ แมชชีนก็ดังขึ้น ไปไหนมั๊ย คำตอบแน่นอน นอนอ้วนอยู่ห้องค่ะ แล้วก็เงียบไป ก็นอนต่อ
สักพัก โฟนแมชชีนก็ดังขึ้น เสียงปลายสายคือโดเรม่อนผู้น่ารัก ได้ใจความว่า จะมาเลี้ยงข้าว
โดเรม่อนบอกว่า อีก ชั่วโมงกว่าๆถึง สาวน้อยก็รอ เอ๊ะ เกืนไปสองชั่วโมงกว่าไม่โทรมารอต่อไป
เสียงเตือนดังขึ้น จับใจความว่าถึงแล้ว ก็เลยร่ำรา กระต่ายน้อยน่ารักว่าเดี๋ยวมานะ วิ่งตามเหมือนอยากมาด้วย
พอไปถึง สาวน้อยก็งงกับห้างแห่งนี้สักเล็กน้อยเดินไม่บ่อยนี่นามั่วๆเอาละกัน เจอแล้ว โดเรม่อน ตุ้ยๆน่ารักมาเชียว
ทักทายสวัสดีโดเรม่อน ได้ใจความว่ามาถึงตั้งเกือบสองชั่วโมงกว่าแล้ว นึกว่าจะออกมารอ แต่สาวน้อยอ่ะ เข้าใจว่าถึงแล้วคงจะโทรมา
โดเรม่อนไม่กล้าโทรตาม เลยเรทกันซะเยอะเลย โดเรม่อน พาหาของกิน เดินๆไปๆมาๆๆไม่รู้จะกินอะไร นั่นก็แพงนี่ก็แพงไม่อยากกินอะไร
ที่มันแพงๆ เกรงใจโดเรม่อนมากๆ โดเรม่อน พากินZEN เพราะ บอกจะไปฟูจิ ก่อนเข้าร้านสาวน้อยเครียดๆโดเรม่อนเลยแซวว่า ซูซิ 5บาท
ข้างนอกมั๊ย ก็ดีนะ อร่อยดีไม่แพง โดเรม่อนทำท่าจะมะเหงกตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอกัน โดเรม่อนหยิบของวิเศษให้หนึ่งชิ้น
คือ เครื่องทำเสียงหัวเราะและรอยยิ้มเดินเข้าร้านZEN ตกใจกับราคา เปลืองงงจังงเลยเกรงใจกระเป๋าวิเศษของโดเรม่อน
เลือกเทียบราคาอยู่นาน เมนูปลาไหล ราคาเหมือนกันหมดเลยอ่ะ ได้ละ แค่เมนูเดียวพอ โดเรม่อนพุงใหญ่ สามเมนูเลย
ทานไป คุยไป หัวเราะจนเหล็กจัดฟันจะหลุดให้ได้สิ ก็โดเรม่อนเล่นแซวเล่นมุกตลอดๆ แล้วก็ตีโดเรม่อนเพราะอายและ แค้นไปหลายตุ๊บ
ได้ความรู้นู่นนี่นั่นมากมาย ทานเสร็จ เดินออกจากZEN โดเรม่อนถามว่าไปดูของใช้ลูกสาวมั๊ยก็เลยไปร้ายสัตว์เลี้ยงซื้อห้องน้ำกระต่าย
แน่นอนจะซื้อเองไม่ให้โดเรม่อนควักแน่ๆ ได้มาแล้ว โดเรม่อนให้มาดูก่อนค่อยซื้อแต่ซื้อเลย เจอกระต่ายตัวใหญ่นึกถึงหนูโมนิ
ถ้าเราเลี้ยงรอด โมนิต้องตัวใหญ่แบบนี้แน่ๆ อยากกอดโมนิแล้วสิ เดินกลับเข้าห้าง โดเรม่อนน่ารักขอถือให้หนักนะคะขี้เลื่อย1กิโลแน่ะ
รีเควสเรื่องไอศครีม พาโดเรม่อนไปคนละชั้นอีกเถียงกันๆ โดเรม่อนบอกไม่เถียงละเถียงไปยังไง สาวน้อยก็ต้องหาเหตุชนะให้ได้
อ๊อยย !!!โดเรม่อนอ่ะ มะใช่ ผญ เอาแต่ใจซะหน่อย ทานไอศกรีม โดเรม่อนชอบใช้ไอเทม ทำหน้าดุเหมือนๆครูฝ่ายปกครองงง
อร๊ายยย=+-*&#&%#--= น่ากลัวว ก้นแหะ สมัยมัธยมโดนบ่อยๆ ทานเสร็จ ถามโดเรม่อนว่ารีบกลับไปหาโนบิตะมั๊ย
โดเรม่อนบอกไม่รีบ โอเค ไปเป็นเพื่อนหน่อยนะคะซื้อของ ซื้อของ เสร็จโดเรม่อนจ่ายให้TT แป้งสามตลับ เพราะซื้อครบ350 แถมฟรี1ตลับ
งกได้อีกอ่านะ ใช้คุ้มเลยทีนี้ ขากลับโดเรม่อนมาส่งน่ารัก จูงมือ สาวน้อยข้ามถนน มือสั้นๆกลมๆ(^{}^) ถึงวินมอเตอร์ไซค์ ขอบคุณโดเรม่อนสำหรับวันนี้ เหงือกแห้งเลยทีเดียว
ลากันเรียบร้อย ถึงห้องโดเรม่อนโทรเช็คว่าถึงหรือ ยังถึงแล้ว หัดให้โมนิเข้าห้องน้ำอยู่ลำบากมากนางนึกว่าเป็นที่นอนใหม่ซะงั้น
มิตรภาพดีดี ต่างวัย เกิดขึ้นได้ ถ้ามีความจริงใจ ขอบคุณโดเรม่อนสำหรับของวิเศษ
คือความอบอุ่น เสียงหัวเราะ ข้อคิดและ ทุกๆอย่างที่โดเรม่อนทำให้ขอบคุณมากๆนะคะ รักและเคารพค่ะ จุ๊บุๆ
