จำครั้งแรกได้ดีเลยนะคะเป็นคนแรกที่มาทักและนัดเจอครั้งแรก
คนแรกที่ถามหนูว่าหนูเดือดร้อนเรื่องอะไร ไอ้เราก็ไม่ทันจะพูดไรเอาแต่ร้องไห้ให้เขาฟัง ขำตัวเองเหมือนกัน
โทรมาทีไรก็ร้อง จนคนคนนั้นบอกว่าถ้าเจอเขาจิงๆอย่าร้องไห้นะ เดี๊ยวคนอื่นเขาจะเข้าใจผิดคิดว่าทำเราท้องตลกจิงๆ
พอเจอจริงๆครั้งแรกก็ไม่ร้องไห้นะคะ มีแต่นั้งตาจะหลับเพราะง่วง ไม่อยากจะบอกเลยคะทั้งคืนยังไม่ได้นอนเลย
ยังจำได้เลยว่าตอนนั้นที่ไปไม่ทันได้ตั้งตัว นอนดึกหน้าโทรมไปเลยละคะ
ขอบคุณมากจริงๆคะสำหรับคำแนะนำต่างๆ
และมิตรภาพที่ดีๆ ที่ทำให้หนูมีความสุขและมีกำลังใจอีกครั้ง ขอบคุณที่ให้คำปรึกษาและเข้าใจหนู
ไม่ว่าครั้งแรกหรือตอนนี้ก็ยังคงเป็นคนที่ ที่น่ารักเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ยังห่วงใยน้องๆทุกๆคนเหมือนเดิม
และขอบคุณพี่อีกคนนึงที่ได้ช่วยชีวิตหนูให้รอดมาได้เช่นกัน ขอบคุณที่พาหนูไปทุำบุญจริงๆ
สิ่งที่หนูอธิฐานเป็นจริงด้วยนะคะตอนนั้น คนที่ให้แง่คิดและคำปรึกษาหนูอีกมุมนึง
ขอบคุณทั้งสองคนมากๆคะ ที่เข้าใจและรู้ว่าหนูเป็นคนยังไงและรู้ว่าหนูลำบากจริงๆ
อีกอย่างหนูก็ไม่ได้ไปเจอใครเยอะ เจอแต่คนที่เคยคุยกับเราที่มีน้ำใจอยากจะช่วยจ้างเราจริงๆ ท้ายนี้ขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยจ้างหนู
ช่วยหนู ทำให้รอดเดือนที่แล้ว ขอบคุณเจ๊ผู้หญฺิงอีกคนที่ห่วงใยหนูเสมอ การกระทำคือสิ่งที่เราเห็นมากกว่าคำพูด
คนที่โทรมาหาหนูเป็นห่วงว่าเราหายไปไหนสบายดีไหม ส่งข้อความหาเราเสมอ หนูดีใจคะเจ๊ ทุกครั้งเจ๊จะโทรกลับมาหาหนูเสมอ
แม้แต่ตอนที่หนูไม่ได้คุยกับเจ๊ช่วงนึง แต่เจ๊ก็ยังคงเป็นห่วงและอวยพรให้หนูเสมอหนูไม่สนใจว่าคุณจะเป็นใครอดีตเป็นยังไง
แต่สิ่งที่หนูรู้คือคุณดีกับหนู ไม่เคยเปลี่ยนตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงวันนี้
คุณจะดีหรือไม่ในสายตาของคนอื่น แต่คุณเป็นคนที่ดีในสายตาของหนูเป็นคนที่มีน้ำใจกับหนู คนเราต่างมีหน้าที่ความรับผิดชอบ
ที่แตกต่างกันและดิ้นรนเพื่อตัวเองและคนที่เรารัก นี้คือชีวิตคนบางคนมีน้ำใจกับเรา คนบางคนเข้ามาเพื่อที่จะเอาเปรียบ มันก็มีแค่นี้
ครั้งแรกจนวันนี้ก็ได้รู้จักแต่คนที่โอเคคะ ได้มิตรภาพดีๆมาและขอบคุณทุกๆคนอีกครั้งที่ได้ช่วยเหลือ จ้างหนูที่ผ่านมา
ทำให้หนูไม่ได้เจอตะกวดเลย thank มากๆคะ
ถึงตอนนี้จะไม่ได้ดีขึ้นเท่าไรแต่ก็ยังดีกว่าแต่ก่อนนิดๆ ยังไหวเสมอจ๊ะ ไม่ท้อแล้วเพราะขี้เกียจท้อ ไม่เหนื่อยแล้วเพราะไม่คิดว่าเหนื่อย
ไม่ร้องไห้แล้วเพราะเสียดายน้ำตา จะไม่เจอทางตันเพราะคิดว่ายังมีเเสงสว่างส่องมาเสมอ