<<<<< การบ้านฉบับแรกของมือใหม่ค่า >>>>>

[Omg999]

แอบซุ่มอ่านการบ้านของพี่ๆเพื่อนๆมาสักพัก วันนี้ได้มีการบ้านฉบับแรกของตัวเองมาฝากบ้างแล้วค่ะ 

   หนูเพิ่งสมัครสมาชิกได้ไม่นานเองค่ะ จากการที่เริ่มสนใจในเรื่องจ้างเที่ยวแต่ไม่เคยทำมาก่อน

ก็เลยทำให้ได้เข้ามาอ่านการบ้านของพี่ๆเพื่อนๆหลายคน อ่านแล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่มตามทุกฉบับเลยค่า
แต่สุดท้ายก็...ยังไม่กล้ารับจ้างเที่ยวค่ะ ยังป๊อดอยู่ค่ะ แหะๆ 

   
   เริ่มจากวันหนึ่ง หนูได้แอดไอดีไลน์พี่ชายคนหนึ่งไป เพราะได้เห็นจากการแสดงความคิดเห็นต่างๆหรือให้คำแนะนำในwlg ดูมีวาทะศิลป์และน่าสนใจ

อีกทั้งยังดูเชื่อถือได้ (ประมาณว่า..ดูๆแล้วคงต้องอยู่มานานแน่นอนและคงจะให้คำแนะนำเราได้อย่างเป็นแน่แท้ อิอิ) 

   จึงไม่รีรอแอดไปทักทายกล่าวสวัสดี (ในใจก็แอบตื่นเต้น เพราะไม่ค่อยแอดไลน์กับคนแปลกหน้าค่ะ 555)

สักครู่ใหญ่ก็มีข้อความกล่าวทักทายผ่านกลับมา พร้อมกับขอให้เราแนะนำชื่อเสียงเรียงนามของตนเองทันทีเพราะพี่เค้ารู้ว่าหนูเป็นหน้าใหม่ในเว็บ

เมื่อจบการบอกกล่าวจึงถามกลับไปในสไตล์เบสิคกุ๊กกิ๊กว่า”แล้วพี่ล่ะคะ”    แต่ปลายทางตอบกลับมาขอให้เราเรียกพี่ชายท่านนั้นว่า”คุณลุง” ค่ะ

....สตั๊นไป2.5วินาทีครึ่งค่ะ.... คืออารมณ์ประมาณว่า มิเคยเห็นชายใดที่(ตอนนั้นก็คิดว่าน่าจะ)สูงอายุถ่อมตนยอมให้เรียกตัวเองว่า..”คุณลุง” (มันช่างสวนทางกับเสียงเพลงของเสรี รุ่งสว่างที่กำลังร่องลอยเข้ามาในสมองเสียจริงๆ คงไม่ต้องบอกชื่อเพลงนะคะ55) 

   แต่การสนทนาก็ยังคงดำเนินไปต่ออย่างราบเรียบ คุยกันสัพเพเหระตามมารยาท จนคุณลุงถามกลับมาว่ามีอะไรอยากจะถามลุงหรือเปล่า.....

..เอ่อ..หนูลืมไปเลย ว่าจะขอคำปรึกษาเรื่องจ้างเที่ยวนี่นา แต่ก็...แหะๆ ช่างมันเถอะค่ะ... 

   จากการคุยกันวันนั้นก็ทำให้ได้ทักทายกันตามอัธยาศัยผ่านตัวหนังสือในไลน์เรื่อยมา ทักกันวันล่ะนิด วันล่ะหน่อย ไม่ได้คุยอะไรมากมายนักเพราะไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของคุณลุงค่ะ แต่ก็จะมีส่งสติ๊กเกอร์ทักทายไปตามวาระโอกาส....   

   กาลเวลาผ่านไป บทสนทนาก็มีเพิ่มมากขึ้นมาทีล่ะนิด ทีล่ะนิด .....เริ่มมีการถามสารทุกข์สุขดิบ อัพเลเวลมาหน่อยก็เริ่มได้ฟังคุณลุงปรับทุกข์ทางหัวใจของคุณลุงอะไรไปต่างๆ ปลอบใจคุณลุง ให้กำลังใจกันไป..จนกลายเป็นชีวิตประจำวัน(แต่ก็ยังไม่กล้าชวนคุณลุงคุยมากค่ะ เพราะก็ยังติดเกรงใจอยู่เหมือนเดิม แหะๆ) แต่ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆเกือบเดือนเห็นจะได้

   
   จนกระทั่งวันหนึ่ง คุณลุงส่งข้อความในไลน์มาว่าอยากเจอกันแบบตัวเป็นๆ... ณ วินาทีนั้น บอกตรงๆค่ะว่าไม่ได้ตื่นเต้นอะไร แต่แค่หัวใจเต้นผิดจังหวะฉับพลันในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นเองค่ะ พูดจริงจริ๊งงง 

และเนื่องจากหนูกับคุณลุงอยู่ไกลกันคนล่ะจังหวัด จึงให้คุณลุงเป็นฝ่ายหาโอกาสว่างไปก่อนในขณะนั้นจนกว่าจะลงตัว 
คุณลุงบอกว่าคุณลุงอยากมาพักผ่อนที่พักใกล้ทะเลสวยๆค่ะ... เอาไงดีล่ะ ทะเลบ้านหนูก็ยาวเรียงเป็นหลายอำเภอ คิดหนักเลยค่ะทีนี้   

กลัวคุณลุงไม่ถูกใจ แถมอุตส่าห์ขับรถมาไกลอีกต่างหาก แต่ดีที่คุณลุงเป็นคนช่วยหาข้อมูลที่พักผ่อนไปด้วยค่ะ ก็เลยเบาใจไป
ถือว่าให้คุณลุงได้เลือกเองดีที่สุดละกันนะคะ อิอิ   

จนแล้วจนเล่าก็ได้ข้อมูลมา 2 ที่ ซึ่งก็มีสระว่ายน้ำให้ว่ายเล่นกันได้ทั้ง 2 ที่ และไม่ต้องเดาค่ะ กิจกรรมที่วางแผนไว้คือ การว่ายน้ำค่า 5555

....โอ๊ยแค่ว่ายน้ำ จิ๊บๆค่ะ ไม่ตื่นต้ง ตื่นเต้นอะไรเล๊ย ....แต่วันรุ่งขึ้นถอยชุดว่ายน้ำมาใหม่ยกเซ็ตเท่านั้นเองคร๊า 555     เลือกเป็นชั่วโมงค่ะลองแล้วลองอีก หาชุดที่โป๊น้อยที่สุด บิกินี่ตัวจิ๋วอะไรนี้ก็ไม่เอานะคะเพราะเกรงใจคุณลุงค่ะ อีกอย่างไม่อยากให้คุณลุงเห็นพุงน้อยๆของหนูมากกว่าค่ะแหะๆ    แต่ถ้าจะให้ใส่เว็ทสูทรูดซิปยันต้นคอก็อาจจะเกินไป สาวน้อยอย่างเราก็ต้องมีวับๆแวมๆเล็กน้อยพอีเป็นพิธีและไม่เกินงามจริงมั้ยคะ โห๊ะๆๆ 

ตอนต่อไปจะเป็นยังไงต่อ โปรดติดตามต่อที่ภาค 2 นะคะ

[HaveAniceDay]

ห๊า!!!!! คุณ จขกท. กลับมาเล่าต่อก่อนค่ะ

[cracker]

แหมม ชอบห้องนี้จัง มีอะไรให้ทายเล่นเยอะดี 
"ลุง"คนใหนน้าาาาา   

ปล.   มาต่อการบ้านให้จบนะคะ รอติดตามตอนต่อไปคะ 

[Omg999]

เริ่มต้น ให้จบแบบลุ้นๆก่อนค่ะ อิอิ

[Nuekmaiork]

 

[HaveAniceDay]