ความเดิมตอนที่แล้ว
http://www.welovegig.com/forum/index.php?topic=95057.0http://www.welovegig.com/forum/index.php?topic=95181.0++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากแยกจากพี่คนนั้นแล้ว หนูก็มายืนรอรถเมล์ที่ป้าย ไม่รู้ว่ารถเมล์ที่ผ่านไปกี่คันแล้ว แต่หนูรู้ว่ารถเมล์ที่ผ่านทุกคันล้วนสามารถพาหนูไปสู่เอเซียทีคได้ หนูยืนชั่งใจตั้งนานตั้งนานว่า
“ต่อไป เราควรเจอเขาอีกไหม เขาจะคิดยังไงกับเรา”
“เราเขียนการบ้านดีกว่าอย่างน้อยก็ขอความเห็นจากทุกคน”
“สถานะใจตัวเองตอนนี้ คือ เพิ่งเจ็บและหวาดกลัวแต่ไม่ปฎิเสธ”
ในที่สุดก็กระโดดขึ้นรถได้เสียที มาถึงเอเชียทีค ก็ถ่ายรูปตัวเองก่อนเลยกับหอฉาก ย่านเจริญกรุง
หนูก็เดินดูของตามโกดังเนี่ยแหละ เดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็กลับมาเดินดูของใหม่อีกครั้งหนึ่ง
คราวนี้เลยจะเดินไปดูแม่น้ำเจ้าพระยา ผ่านร้าน “โกดังทะเล”
ได้ยินเสียงเพลง pretty boy ทำให้รู้สึกถึงเรื่องวันนี้ที่เขาใจดีกับเรา
จนมานั่งม้านั่งใกล้ริมน้ำ เลยเปิดฟังเพลง take me to your heart แล้วอยากให้เขาพูดหรือบอกว่า
เขาคิดอะไรกับเราอยู่?
จากนั้นหนูเดินกลับไปดูของตามโกดังต่อ เห็นเขาบรรเลงเครื่องดนตรี ไทยและสากลผสมผสานกัน มีทั้งเพลงไทยและเพลงต่างประเทศ ส่วนหนูที่หนูชอบมากที่สุดคงเป็น ขอใจแลกเบอร์โทร และ หญิงลั้ลลา จังหวะสนุกดีเลยยืนดูเพลินเลย
เพลงจบแล้วหนูก็เดินเขาไปดูของร้าน “นารายา” แรกที่เข้าร้านนี้ ตั้งใจแต่เดินดูเฉยๆ แต่พอเห็นกระเป๋าใบนึง รู้สึกชอบมาก ก็คิดไปคิดมา เดินวนไปวนมาหลายครั้ง เลยกลั้นใจซื้อกระเป๋า สุดท้ายก็หยิบแล้วไปจ่ายตัง
ขณะนั้นเวลาก็เกือบสามทุ่มล่ะ เลยคิดว่า กลับบ้านดีกว่า พรุ่งนี้เริ่มต้นชีวิตมนุษย์เงินเดือน หากมีโอกาสหนูคงได้เจอพี่เขาอีกนะ...
ปล. นั่งหน้าจอคอมเปิดเพลง pretty boy และ take me to your heart หลายรอบมาก
