ตั้งแต่เข้าเว็บนี้มายังไม่เคยเขียนการบ้านเป็นทางการเลยสักครั้ง คืนนี้นอนยิ้มคนเดียวอยู่นั่นเลยลุกขึ้นมาเขียนการบ้านดีกว่า
ย้อนไปเมื่อ 8 เดือนที่แล้ว (ใช่ค่ะ 8 เดือนอ่านไม่ผิด) ได้คุยและทักทายกับพี่คนหนึ่ง เราเองชอบเค้าในหลายๆเรื่องก็เลยแย๊บๆแซวเค้าไปในกระทู้ แต่เค้า pm กลับมาขอ Line แล้วจะ add ติดต่อกลับมา ก็เลยให้พี่เค้าไปและเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ คุยบ้างไม่คุยบ้างแล้วแต่งานและความว่างของเราทั้งสองคน จนมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว....
พี่ : พี่ว่าเราคุยมาตั้งนานแล้ว เราน่าจะเจอกันหรือไปทานข้าวกันสักครั้งได้แล้วนะ
เรา : นั่นสิคะพี่ 8 เดือนแล้วค่ะ เราน่าจะไปทานข้าวกันได้แล้วเนอะ ถ้าได้ทานข้าวกับพี่สักครั้งคงเป็นพระคุณอย่างสูง 5555
แล้วเราก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆจนถึงวันนี้ (08/04/14) เวลาเกือบ 1 ทุ่ม
พี่ : เดี๋ยวพี่ไปหาส่ง Location มาให้หน่อยสิ
แล้วก็คุยกันจนพี่เค้ามาถึง เก่งมากมาถึงเองแถมหลงด้วย เพราะไม่ได้ส่ง location ให้พี่เค้าเพราะมันเชื่อถือไม่ค่อยได้
แล้วพี่เค้าก็มารอ 7-11 แถวที่พัก พอเห็นรถลักษณะที่บอกก็เดินขึ้นรถ
พี่ : โห๊วววว!! แต่งเต็มเลยดูพี่สิ แล้วพี่เค้าก็หัวเราะ
เรา : มองพี่เค้าชิวมาก เสื้อยืด กางเกงขาสั้น รองเท้าแตะ เรามองแล้วก็ยิ้มๆ ไม่เป็นไรค่ะพี่ชิวดีชอบๆๆ เราก็หัวเราะแล้วก็ช่วยกันหาร้านสุดท้ายไปจบที่ CDC พี่เค้าพาไปร้าน White beer'd
ตัวพี่เค้าเองขับรถมาแต่ก็ดื่มเบียร์เก่งมาก พี่เค้าขึ้น pine ที่สองแล้ว เรายังอยู่แก้วแรกก็เลยสั่งอะไรรองท้องเพราะยังไม่ได้ทานข้าวเลยแต่เช้า
คุยไปทานไปดื่มไป เวลาคุยกับคนที่เราคุยรู้เรื่องนี่มีความสุขดีจัง คุยเรื่องคล้ายๆกันยิ้มได้ตลอดเวลาจริงๆ คุยเรื่องทั่วไป เรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัวคุยกันเยอะมาก
แต่เวลามีน้อยเพราะพี่เค้าขับรถมาก็กลัวเจอด่าน ขนาดกลัวเจอด่านยังกระดกอึกๆๆๆๆๆ พี่เค้าบอกว่าเหมือนพี่หิวน้ำไหม เราก็ได้แต่ยิ้มแล้วค่อยๆดื่มไปจนหมดไป 1 pine แล้วต่อด้วยแก้วเล็กกันอีกคนละแก้ว และแล้วก็ถึงเวลากลับเพราะพี่เค้ากลัวเจอด่าน ย้ำขนาดกลัวนะซัดไปซะเยอะ!!
ขับรถกลับแล้วก็คุยกันจนมาถึงประโยคที่ว่า คราวหน้าเราต้องเมากว่านี้นะนี่ยังนิ่งอยู่เลย วันนี้พี่มัวแต่หาร้านโทษที ครั้งหน้าเตรียมร้านไว้นะเดี๋ยวเรามาดื่มด้วยกันใหม่
ก็ได้แค่ยิ้มๆแล้วตอบว่า "ค่ะ เดี๋ยวจะลองหาดู" ไม่รู้จะพูดอะไร เวลาอยู่ในร้านพูดเก่งมากพอมาตอนนี้พูดไม่ค่อยออก รู้สึกตัวเองประหม่าอย่างบอกไม่ถูก จนมาถึงที่พักก็ขอบคุณพี่เค้าที่มาส่ง พี่เค้าก็บอกว่าขอบคุณนะที่ไปทานข้าวเป็นเพื่อนพี่
เราเองรู้สึกเขินทำอะไรไม่ถูกก็ได้แค่พูดว่า "ขอหอมแก้มหน่อยคะ" พี่เค้ายื่นแก้มซ้ายมาให้หอม เลยบอกขออีกข้างด้วยค่ะ
ก่อนลงเปิดประตูแล้วปิดประตูใหม่หันหน้าไปหาพี่เค้าแล้วพูดว่า "ขอจุ๊บหน่อยค่ะ" นี่แหละคือสาเหตที่ทำให้นอนยิ้มคนเดียวทั้งคืนอยู่อย่างนี้ บอกได้เลยว่าฟินนนนน!!!
นี่แหละค่ะการบ้านฉบับแรกของ Nothing Nothing❤️
ปอลิง. เพิ่งจะมีความรู้สึกแบบนี้ ตั้งแต่เลิกกับแฟนมา เลิกกับแฟนมาก็คือระยะเวลาเท่ากับที่คุยกับพี่เค้านี่แหละค่ะ 8 เดือน
ปอลิง 2. พี่เค้ามีแฟนแล้วแต่เรารู้สถานะตัวเองค่ะ ว่าเราคบและคุยกันเพื่อความสบายใจ ไม่มีนัยยะใดๆแอบแฝง
ปอลิง 3. และพี่เค้าก็น่ารักมากยัง Line มาขอบคุณที่ไปเป็นเพื่อนเค้า บอกได้เลยว่าเต็มใจค่ะ มีความสุขมากคร๊าาาาาา
