แล้วทำไมต้องเลิกราอ่ะคะ เหมือนจะยังรู้สึกดีต่อกันมากๆๆ ยังผูกพันกันอยู่รู้ว่าคงมีเหตุจำเป็น แต่ก็...เศร้าแทน -"-
เคยมีคนบอกเราว่า ความสุขที่เกิดขึ้นบนที่แห่งนี้มันไม่จีรัง ดังนั้นเมื่อมีโอกาสจงตักตวงเวลาที่มีค่านั้นไห้เต็มที่ .... และเมื่อจบจงปล่อยให้สลายไปตามกาลเวลา เพราะหากเก็บไว้ก้มีเพียงความเศร้า ความโดดเดี่ยวเพียงลำพังเท่านั้นเองคิดแล้วเศร้าจุง... เป็นกำลังใจไห้คับ
เป็นคนดี มีน้ำใจ อบอุ่น จริงใจ เดินหน้าหาคนที่พอเหมาะพอสมกับเราต่อไปครับ ผมว่าสาวๆ รอคิวอยู่เยอะ
ครั้งนึงเราได้มีความสุขร่วมกันครั้งนึงเราได้มีความทรงจำร่วมกัน ถึงครั้งนี้เราต้องจากกัน แต่ก็ไม่เสียใจที่เราได้พบกัน
ยินดีต้อนรับสู่ชมรมคนไร้สาว25 เมย. 57 เวลา 13.00 น. ที่ร้านแห่งหนึ่ง มาแชร์เรื่องราวกัน
ไม่ได้เข้ามานานหวังว่าจะได้มาอ่านการบ้านหวาน ๆ กลับผิดคาดไม่รู้จะตรวจการบ้านยังไงทุกครั้งที่อ่านการบ้านของพี่จะมีอาการ อิจฉา ขอบตาร้อนผ่าวแต่ ณ วันนี้ รอยยิ้ม จากการอ่านบ้านมันหายไปใจหาย ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่มีวันเลิกราเพียงแต่จะเลิกช้า หรือเลิกเร็วก็เท่านั้นขอให้พี่เก็บวันเวลาดี ๆ ไว้หล่อเลี้ยงหัวใจ ตัวเองนะคะ หวังว่าพี่คงดีขึ้นในเร็ววันขอให้พี่ได้เจอน้องดี ๆ ไว ๆ นะ จะได้ไม่ต้องเศร้านาน ไม่อยากเห็นพี่เศร้าเลย เป็นกำลังใจให้นะคะ
เข้ามาให้กำลังใจครับทั้งๆที่รู้ว่ามันคือวงจรปกติของคนในเวปนี้ แต่เราก้อชอบจะไขว่คว้าเข้ามาเพราะรู้ว่า ความสุขที่ได้รับ มันน่าจดจำทุครั้งที่เจอ หากันต่อไปครับ เพื่อความสุขครั้งใหม่ๆที่จะเข้ามาแต่วันนี้ มานั้่งเศร้าเปนเพื่อนครับ
