เพื่อนบ้าน

[thisisabook]

สามีภรรยาคู่หนึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านจัดสรรแถบชานเมือง

ทุก ๆ วัน ฝ่ายภรรยาจะตื่นแต่เช้ามาออกกำลังกายอยู่ริมหน้าต่างชั้นสอง

ซึ่งเมื่อมองผ่านกระจกหน้าต่างออกไปแล้วจะเห็นทิวทัศน์รอบหมู่บ้านได้อย่างถนัดถนี่
       
วันหนึ่งมีเพื่อนบ้านคนใหม่ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังติดกัน เพียงสองวันแรก ภรรยาก็มีเรื่องเล่าให้สามีของเธอฟังเสียแล้ว
       
"คุณ คุณ" เธอร้องเรียกสามีซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รออยู่ที่โต๊ะอาหารเช้า

"คุณเชื่อไหมว่าเพื่อนบ้านคนใหม่ของเราน่ะซักผ้าได้ชุ่ยมากจริง ๆ ผ้าแต่ละชิ้นที่เธอซักและนำมาตากไว้บนราวน่ะ ไม่มีตัวไหนสะอาดเลยแม้แต่ตัวเดียว"
       
สามีลดหนังสือพิมพ์ลงแล้วถามว่า "คุณไปคุยกับเพื่อนบ้านของเรามาแล้วหรือ"
       
"เปล่าหรอก" ภรรยาตอบ "ฉันเห็นผ่านกระจกหน้าต่างตอนที่กำลังออกกำลังกายอยู่บนชั้นสองน่ะ"
       
"เราน่าจะไปทำความรู้จักกับเขาบ้าง" สามีว่า แต่ภรรยาส่ายหน้าทันที
       
"ว้าย ไม่เอาหรอกคุณ ขนาดเสื้อผ้าของตัวเองยังซักสกปรกเลย นี่ก็แสดงว่าเขาเป็นคนไม่รักษาความสะอาดเอาเสียเลยนะ"
       
สามีไม่ได้พูดอะไรอีก เขายกหนังสือพิมพ์ขึ้นแล้วอ่านข่าวในนั้นต่อไป วันต่อมาภรรยาก็นำเรื่องเดิมมาวิพากษ์วิจารณ์กับสามีอีก
       
"วันนี้ก็เหมือนกันนะคุณ ไม่รู้ซักผ้ากันอย่างไรถึงได้สกปรกขนาดนั้น"
       
"เอาน่าคุณ" สามีว่า "เรื่องของเขาน่ะ เขาจะซักเสื้อได้สกปรกอย่างไรก็เขาเองละที่ต้องใส่มัน เราซักเสื้อผ้าของเราให้สะอาดก็แล้วกัน อย่าไปยุ่งกับเขาเลย"
       
ภรรยาทำหน้างอน ๆ แล้วพูดเสียงอู้อี้ว่า "ฉันน่ะซักผ้าสะอาดเอี่ยมอยู่ล่ะน่ะ"
       
แม้จะถูกสามีทักท้วงมาแล้ว แต่ทุกวันที่เพื่อนบ้านซักผ้า ฝ่ายภรรยาก็จะนำเรื่องนี้มาพูดเชิงตำหนิกับสามีทันที

กระทั่งวันหนึ่งภรรยาก็ต้องพบกับความประหลาดใจ เธอรีบวิ่งลงมาหาสามีซึ่งกำลังรดน้ำไม้ประดับอยู่ชั้นล่าง

แล้วละล่ำลำลักบอกเขาว่า "คุณคุณ ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนบ้านคนใหม่ของเราล่ะ"

"คุณเชื่อไหมว่าวันนี้เธอซักเสื้อผ้าทุกชุดได้สะอาดเอี่ยมอ่องเสียยิ่งกว่าที่ฉันซักอีกนะ ตายละ..นี่มันเรื่องใหญ่ทีเดียว ฉันอยากรู้เสียจริงว่าอะไรทำให้เธอเปลี่ยนมาซักผ้าได้สะอาดถึงขนาดนี้"
       
สามีฟังแล้วหันมาบอกว่า"เพื่อนบ้านของเราก็ซักผ้าเหมือนเดิมนั่นแหละ แต่วันนี้ผมตื่นนอนก่อนคุณจึงเดินไปเช็ดกระจกทุกบานจนใสแจ๋ว คุณก็เลยมองอะไร ๆ ได้สะอาดขึ้นอย่างไรล่ะ"
       
บทสรุปของผู้แต่ง
       
บางทีเราอาจสงสัยว่า ทำไมคนคนหนึ่ง ถึงไม่มีดีเอาเสียเลย ขอให้คิดดูใหม่ว่า

เรารู้จักคนคนนั้นดีพอที่จะตัดสินเขาเช่นนั้นหรือไม่ และยังต้องคิดด้วยว่า เรามองเขาด้วยมุมมองแบบไหน

รู้ไหมว่า หลายครั้งทีเดียวที่เราเผลอวิพากษ์วิจารณ์ใครบางคนอย่างสาดเสียเทเสีย

มิใช่เพราะว่าเขาเป็นคนไม่ดี แต่เป็นเพราะตัวเราเองมองเขาอย่างมีอคติ จึงเห็นแต่สิ่งแย่ ๆ ในตัวเขา

ทั้งที่คนคนนั้นอาจเป็นคนดีน่าคบหาคนหนึ่งเลยทีเดียว
       
"โลกนี้ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ" เป็นประโยคที่แสนอมตะ แต่ใช่ว่าคนไม่สมบูรณ์แบบจะเป็นคนดีไม่ได้

ดังนั้นเวลาที่มองใครก็ตามขอความเป็นธรรมให้แก่คนคนนั้นด้วย มองเขาด้วยมุมมองที่ดี ๆ

ถ้าพยายามแล้วแต่ยังไม่เห็นความดีในตัวเขา และค่อนข้างแน่ใจว่าเขาคือคนพาล ก็จงวางเฉยเสีย

แต่ถ้าการมองด้วยใจที่โปร่งใสทำให้คุณอาจพบเพื่อนดี ๆ ที่เธอเกือบจะทอดทิ้งไปอีกหนึ่งคน ก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีโดยแท้

[COACH]

เรื่องราวดีดีอีกหนึ่งเรื่อง

ขอบคุณ ลนส. 

[finding]

มองทุกอย่าง อย่างไร้อคติ.. ขอบคุณมากค่ะ ลนส.

ปล. บางครั้งมาอิก็มีอคติโดยไม่รู้ตัว แต่มาอิจะพยายามใช้สติมากกว่าการใช้อคติในการตัดสินทุกๆอย่างบนโลกกลมๆใบนี้ 

[Older Sister]

หันกลับมาดูตัวเองให้มาก ก่อนวิพากษ์ผู้อื่น 

[Luzifer]

[MARVIN_]

   อ่านเรื่องนี้ของท่านหนังสือแล้วโดนใจ ขอบคุณนะครับที่เอาเรื่องดีๆมาแชร์บ่อยๆ เดี๋ยวนี้ไม่ต้องไปร้านหนังสือแล้ว อ่านในห้องนั่งเล่นก็ได้แง่คิดจากเพื่อนๆมากมายครับ

 

   เมื่อตอนมีภรรยาคนแรก นานมากแล้ว เธอคนนั้นมาจากครอบครัวแตกแยก ต้องอยู่กับแม่และสามีใหม่
   เธอเล่าให้ผมฟังถึงความไม่ดีของพ่อเลี้ยงมากมาย จนผมพลอย"ไม่ชอบ"เขาไปด้วย...
   ผมมีโอกาสเจอ"เขา"หลายต่อหลายครั้งในรอบหลายปีที่อยู่กับภรรยาคนนี้
   แต่"เขา"ไม่เคยแสดงออกกับผมแบบที่ภรรยาเล่าเลย
   สิ่งที่ผมรับรู้คือ ความเป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือคนหนึ่ง
   แต่ทุกๆครั้งที่ผมแย้งขึ้นมา ภรรยาก้จะหาเรื่องมาหักล้างตลอด...
   ผมเลิกกับผู้หญิงคนนี้ไปนานมากแล้ว แต่ ลูกผมที่เกิดกับเธอยังเป็นลูกผม
   เมื่อไม่นานมานี้ ผมพาลูกสาวไปเยี่ยม ตากับยาย ทีตจว.
   ผมยังคงยืนยันคำเดิมว่า "พ่อ" คนนั้นยังคงปฏิบัติตัวต่อผมและลูกสาวดีเยี่ยมไม่มีเสื่อนคลาย
   ผมกับลูกสรุปตรงกันว่า ภรรยาผมต่างหากที่เกลียด"เขา"...
   ผมไม่มีโอกาสเล่าให้"เขา"ฟัง
   เลยถือโอกาสนี้ ขอบคุณกับทุกอย่างที่ทำให้ผมกับลูก และขออโหสิกับ อคติต่างๆที่ผมมีกับ"เขา"ครับ...

   เคยอ่านเจอในfbเป็นประโยคที่กินใจ แบบนี้ครับ
"สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ การโดนเกลียดจากคำบอกเล่าของคนอื่น โดยไม่ได้รู้จักกัน".......................

[kaptan]

ขอบคุณครับสำหรับแง่คิดดีๆ และทุกคนสามารถนำไปใช้ได้เลย ได้ผลดีมากด้วย

เพื่อนบ้านผม 2 หลังไม่ถูกกัน แต่ทั้ง 2 บ้านดีกับบ้านผมมาก มีอะไรก็เอามาฝากตลอด

ขนม ผลไม้ หรืออื่นๆ แต่ทั้ง 2 บ้านกลับเมินเฉยต่อกัน

เหตุผลของความหมางใจกันคือสุนัขของบ้านหนึ่งชอบไปถ่ายหน้าบ้านของอีกหลังหนึ่ง

แล้วเขาก็ต่อว่ากัน เจ้าของสุนัขก็บอกว่าเป็นสุนัขตัวไหนบ้างก็ไม่รู้ เจ้าของบ้านที่โดนสุนัขถ่าย

ก็ยืนยันว่าเป็นของบ้านนั้นแหละ...

ทุกบ้านรวมทั้งบ้านผมเลี้ยงสุนัขนะครับ และสุนัขก็ถ่ายทุกบ้านแหละ มันไม่เลือกบ้านใดบ้านหนึ่งหรอก

แต่คนในบ้านผมคอยเช็ดคอยเก็บมูลสุนัขที่หน้าบ้านผม คอยระวังไม่ให้สุนัขที่บ้านไปถ่ายหน้าบ้านคนอื่น

หรือถ้ามีก็ตามไปเก็บทิ้งซะ

สังคมเมืองหลวงเป็นสังคมที่ต่างคนต่างอยู่ สร้างอาณาเขต ไม่มองคนรอบข้างเป็นมิตรมากขึ้นทุกที

ถ้าเราเอาแต่มุมมองของเรา คิดแต่ในด้านตัวเอง เราจะอยู่อย่างมีความสุขได้จริงหรือครับ

[Uptown Girl]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ค่ะ


๏ เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา

จงเลือกเอาสิ่งที่ดีเขามีอยู่

เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู

เรื่องที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย

จะหาคนที่มีดีเพียงส่วนเดียว

อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย

เหมือนค้นหาหนวดเต่าตายเปล่าเลย

ฝึกให้เคยมองแต่ดีมีคุณจริง ๛

พุทธทาสภิกขุ

[thisisabook]

ขอบคุณทุกท่านครับ