แจนได้รับเกียรติ์เป็นแขกรับเชิญ (ได้ข่าวว่าแกเชิญตัวแกเองนะ
) มื้อค่ำ ที่ห้องอาหารบนดาดฟ้าโรงแรมใจกลางกรุงเทพฯในค่ำวันหนึ่ง โดยมีเจ้าภาพเป็น พี่ชายลึกลับ และ เพื่อนสาวคนสวย attraction (งานนี้อิชั้นเป็น กขคงจฉ ดีดีนี่เอง)
ด้วยความเปิ่นโก๊ะของแจน กว่าจะหาทางขึ้นไปห้องอาหารของโรงแรมเจอก้อเสียเวลาไม่น้อย เนื่องจากต้องมีการต่อลิฟท์กันวุ่นวาย เมื่อไปถึง แจนได้พบกับผู้ชายแต่งตัวเนี๊ยบ...บุคลิกชนะเลิศ นั่งอยู่กับสาวสวยในดวงใจของอิชั้น รออยู่แล้ว กิ๊ง ผู้มาในชุดแซค สีอ่อน ยังคงสวยแกมเซ็กซี่เสมอในสายตาแจน เมื่อได้รับการแนะนำให้รู้จักกับพี่ชายลึกลับด้วยการจับมือกันตามแบบธรรมเนียมฝรั่ง (ที่จริงแจนแอบแต๊ะอั๋งพี่เค้าเนียนๆ)
แล้ว ต่อมพูดเร็วเป็นรถด่วนของแจนก้อทำงานทันที แจนเม้าท์อยู่ฝ่ายเดียว โดยไม่เปิดโอกาสให้เจ้าภาพทั้งคู่ได้แทรกเลย 555 เมื่อพูดจนเหนี่อยสายตาแจนจึงเพิ่งได้สังเกตุไปเห็นบรรยากาศของร้านเต็มตา และพบว่าวิวกรุงเทพมหานคร เวลากลางคืนบนชั้น 55 นี่มันสวยมากจนเกินบรรยาย เมื่อเมนูอาหารมาถึง แจนขอสารภาพตรงนี้ว่า ภาษาอังกฤษที่บรรยายอาหารในเมนูนั้น มันมากเกินสมองน้อยๆของแจนจะประมวลผลได้
พี่ชายลึกลับได้ให้ความช่วยเหลือโดยเรียกพนักงานมาแนะนำเมนูที่ ผู้หญิงเรื่องมาก และทานของยากอย่างแจนจะสามารถสั่งได้ เราเริ่มกันด้วยไวน์ 1 ขวด ขนมปังและเนยที่อร่อยเป็นพิเศษ เคล้าบทสนทนาที่ไม่ต้องเดาก้อรู้ว่าแจนเป็นผู้พูดซะเป็นส่วนใหญ่ แจนเล่าเรื่องและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับกิ๊ง โดยมีพี่ชายลึกลับเป็นผู้ฟังที่ดี และมีการแทรกคำถามเป็นระยะ
และแล้วช่วงเวลาไคล์แม็กก้อมาถึง เมื่อสองสาวพากันเดินไปห้องน้ำ ระหว่างทางได้มีผู้ชายมาดเข้มใส่สูท บอกให้เราหลบเข้าชิดผนัง แล้วลวนลาม เอ้ยมะช่ายๆๆ จริงๆ เราต้องหลีกทาง ให้ใครคนหนึ่งเดินผ่านไปต่างหาก ซึ่งเราพบว่ามีขบวนผู้ชายใส่สูทประมาณ 6-7 คนเดินผ่านเราไป เราสองคนสะดุดตาที่ผู้ชายใส่สูทสีเช้ม สวมแว่นตา และออร่าเปล่งประกาย ผู้ซึ่งหันมายิ้ม และค้อมศีรษะเล็กน้อยให้เราสองคน หลังจากสมองของเราได้ประมวลผลก้อพบว่า ผู้ชายคนนั้น คือ เจ้าชายในฝันของสาวๆเกือบทั้งกรุงเทพ รวมทั้งเราสองคนด้วย แจนกับกิ๊งกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าห้องน้ำ ไปกรี๊ดกันค่ะ เพราะเราจำได้ว่า ผู้ชายหน้าตาเหมือนหนุ่มเกาหลีคนนั้นคือ กษัตริย์ผู้มีพระสิริโฉมงดงามและน้ำพระทัยประเสริฐของประเทศที่สวยงาม นั่นเอง พระองค์ทรงสง่าแต่ไม่ถือพระองค์แต่อย่างใด
เมื่อกลับมาถึงที่โต๊ะ แจนกับกิ๊งได้แต่ชื่นชมพระองค์ให้พี่ชายลึกลับฟัง พี่ชายลึกลับก้อแสนดี ได้ทำการสนทนาและขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต ให้สองสาวได้ถ่ายรูปร่วมกับพระองค์ กร๊ดดด...อยากโดดหอมแก้มพี่เค้าสิบที หลังการถ่ายภาพ แจนได้แต่ไหว้และพูดขอบคุณพระองค์ไป ทรงมีพระกระแสรับสั่งกับเราสามคนเล็กน้อย ก่อนจะทรงพระดำเนินกลับไปที่โต๊ะของพระองค์ แจนกับกิ๊งนั่งปลื้มพระองค์อยู่พักหนึ่ง ถึงกลับมาสู่การสนทนาของเราสามคนตามปกติ
เวลาล่วงไปจนมาถึงไวน์ขวดที่ 3 แจนเกิดทำผิดพลาดด้วยการส่งรูปผิดเข้าไลน์กลุ่มเพื่อนสนิทตัวเอง จากนั้นแจนก้อสติแตก และขอตัวกลับบ้าน กิ๊งและพี่ชายลึกลับยังอุตส่าห์นั่งแท๊กซี่เป็นเพื่อนไปส่งแจนถึงที่พัก ( หรือเค้าจะห่วงความปลอดภัยของคนขับหว่า) พร้อมทั้งปลอบใจแจนไปตลอดทาง แต่ความก๊งของแจนยังไม่หมด แจนไม่ได้สนใจข้างทาง จนพี่แท๊กซี่ขับเลยบ้านแจนไประยะหนึ่ง แจนจึงมีสติบอกทางให้พี่แท๊กซี่พากลับถึงที่พักได้
ดินเนอร์มื้อนี้ คงจะเป็นมื้อที่แจนจำไปตลอดชีวิต นอกจากรสชาดอาหารที่อร่อยมากแล้ว แจนซึ่งปกติไม่แตะไวน์เลย ยังได้พบว่ามีไวน์รสชาดดีที่แจนสามารถกินได้อยู่ด้วย ถึงแม้จะทำให้เราเมาแบบไม่รู้ตัวก็ตาม
ในมื้อนี้แจนได้มาเจอกิ๊งเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันร่วมเดือน แจนได้พบกับพี่ชายลึกลับ ที่แจนถือว่าพี่เป็นผู้ชาย perfect ที่หายากคนนึงเลยทีเดียว
ที่สำคัญมื้อนี้เราได้ถ่ายรูปร่วมกับกษัตริย์ ผู้เป็นชายในฝันของสาวๆทั่วประเทศไทย
ขอบคุณ กิ๊งเพื่อนที่แสนดี ขอบคุณพี่ชายลึกลับ สำหรับมิตรภาพและของฝากนะคะ...อยากบอกว่าคราวหลังมะต้องก็ได้นะคะ แจนเกรงใจ...แค่ให้โอกาสแจนได้มาเจอก้อเป็นเกียรติ์มากแล้วค่ะ
และสุดท้าย...ขอบคุณเธอ ผู้ซึ่งมาอยู่เป็นเพื่อนแจนฆ่าเวลาก่อนไปทานมื้อพิเศษที่สุดนี้
